Emir Kerküklü Şiirleri - Şair Emir Kerküklü

- Beni bir cümleyle özetle, dedi?
- Sen "Mutluluk" başlığında bir roman kitabı gibisin ama içeriği hazin hikayelerle dolu, dedim.
- İnsanlara mutlu görünmek onlara derdini anlatmaktan daha kolay olduğunu derler.
Ne kadar çok mutlu olduğumdan bahsediyorsam işte o kadar az mutluyum demek.
- Her insan birer kitap gibidir, karşı taraf bu kitabı ne kadar sevdiğini ona nasıl davrandığını belli eder.
Ya okur da bir şey anlamaz yıpratır umursamaz sonra alır da rafa atar ya da anlamak istediği gibi anlar bir daha okumaz sadece yanında saklar.

İnsanoğlunun yapısında var sanki
Hep bir yerlere gitme telaşı içinde
Aslında geç olmadan
canımızın yarısını bulsak
Bulmuşken de bir yere gitmesek
Kimseyle de yol yarışına girmesek

~~~
Sanki insanoğlu birçok gözle ağlamak istemiş,
Bunun için de yazmayı keşfetmiş.
Kalemden mürekkeple damlayan kelimeler yazmış.
Ve gözyaşı da ona karşmış sayfalara süzülerek dökülmüş.
Hüznü de daha derin hissetmek istemiş işte o zaman şiirini yazmış.

Işık, karanlığı yalnızca bir çırpıda dağıtır, umut da en karanlık anlarda parlar.

Hayaller istasyonunda beklerken
Yine geçmişin hüzünlü deryasına daldım
Duran trenin puslu camında bakarken
Eskiden ne mutluymuşum
Ne çok sevmişim seni diye düşündüm
Tekrar bulmak ümidiyle

Bir de her akşam gün batarken
Sahilleri beraber gezmek isterdim
Taklitimizi yapan sevgililerin
Fotoğraflarını süslemek isterdim
Beraber yaşlanıp
Daha çok sevdalanmak isterdim

İyi ki girdin hayatıma
İyi ki yerleştin kalbime
Sana kalbimde bir ömür boyu iyi bakacağıma,
Söz verdim kendime

İyi ki açmışsın bana kalbini

Işığının aydınlattığı kadar ilerliyorum
Sana doğru körler gibi adımlıyorum
Ama en azından izindeyim
Artık yalnız değilim
körler nasıl severmiş biliyor musun?

Kabullendim en sonunda.
Bu aşk sığmıyor dünyama,
Masum hayallerin yeri yok hayatta
Onlar da kırılmadan içime defnettim.
Ben sayende
Uyku bağımlısı oldum.

Neden her yerde seni görüyorum?
Yeryüzünde tüm insanlar senmiş gibi.
Sanki sen sonsuz bir yolsun,
Ve ben de bu yolculuk için yaratılmışım.
Sanki çaresizlikler içinde son teslimiyetimişsin,