Bir gölgedir yokluğun, usulca iner,
Her köşede seni, sessizce belirler.
Rüzgar taşıdıkça sana dair izleri,
Dalgalanır içimde hüzün denizleri.
Gönlünde bir boşluk, geçmişin yankısıyla dolu,
Sevda, sevilenin izinden asla vazgeçmez bir yolcu.
Bir bakış, bin his, zamanın içinde kaybolur,
Sevgiyle dokunduğun anılar, kalbinde solur.
Aşk budur işte
Görmeden hissedebilmektir
Görmeyeni, görülmeyeni sevebilmektir.
Fedakârlıkla örülü bir ahenktir
Bir şeyi görememen onun var olmadığı anlamına gelmez ki
Aşk insanı kör eder derler bence öyle değil, tam aksine aşık maşukunda başkalarının görmediklerini görür.
İnsanlar sık sık "Aşk insanı kör eder." derler. Ancak, bu ifade, aşkın gerçek doğasını tam olarak yansıtmıyor. Aşk aslında insanın bakışını zenginleştirir ve gözlerimizi, sevdiklerimizin özel dünyalarını görmek için kullanmamıza yardımcı olur. İşte aşkın insanı "kör" etmek yerine, başkalarının görmediklerini görmemizi sağlayan büyülü bir pencere.
Aşık biri için, sevgilisi sadece bir yüz değil, bir hikaye, bir dünya, bir tutku kaynağıdır. Bu insanlar, sevdiklerinin iç dünyasını keşfetmek için gözlerini sıradan görüntülerin ötesine odaklarlar. Onlar için sevgililerinin gülüşü sadece bir ifade değil, bir şarkıdır. Gözlerinin içindeki ışık, sevgilinin en derin düşüncelerini aydınlatır ve onları anlamalarını sağlar.
Başkaları tarafından anlaşılmayan incelikleri ve detayları fark edebilen aşık biri, sevgilisinin ruhunu okumada ustalaşır. Diğer insanlar sadece yüzeydeki görüntüleri görebilirken, aşık olanlar gizli olanı yakalarlar. Onlar için sevgililerinin her hareketi, bir dilin ötesinde bir iletişim aracıdır ve bu iletişimle dünya daha renkli hale gelir.
Gözlerime yalvarmıştım daha önce!
Yaşını dökmesin veda günü gelince.
Onları kapattım dolmasın taşmasın diye
Gözlerim tamamen kapalıyken bile
Yanaklarım gözyaşı yağmuruna tutulunca,
Sözcükler yetmez ki anlatmaya,
Gözlerin büyülü, tıpkı bir rüya.
Kelimeler kifayetsiz, anlam yetersiz,
Gözlerinde gizli bu büyük sırra.
Başka ne diyebilirim ki,
Boşuna yeni sözcükler arıyorum...
Unutmanın gölgesinden
Dün gece gözlerini andım
Kağıda hissettiklerimi yazdım
Ama nasıl yazdım?!
Her zaman alışık olduğumuzdan
Severek paylaştığımız hediyeden
Gözlerinin limanında
Rüzgarın fısıldadığı anılar dolaşır,
Umutla dolu gemiler,
Yıldızların izinde kaybolur.
Gözlerinin limanında.
Hapsettin beni o gözlerin zındanında,
Ömrümün sonuna kadar oldum mahkümün.
Karanlığın demir parmaklıkları ardında
Aydınlanmaz dünyam seni görmediğim gün
Gece gündüz aşkımıza yaptığım tek bir duam.
O güzel gözleri yaratan mevlama olan ricam.
Gözlerin, gökyüzünün en parlak yıldızları gibi,
Her bakışta içime doğan bir güneş.
Sözlerinse bir nehir gibi akar içimde,
Duygularımı taşır, umutla dolar her köşe.
Güzelliğin, doğanın en zarif tablosu gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!