Sanki denizde yitik dalgaların hüznü,
Mürekkeple kelimeleri ağlatır oldu.
Birbirine kenetlenmiş, umutsuz zamanların gözyaşı,
Kağıtta izlerini bırakır oldu.
Bir kalpte değil, binlerce yara açıldı,
Ah eğer bilseler bulunduğumuz en çekilmez durumu...
İçine hala canlı yaşam dolu bir duyguyu,
Gömmesinin ne kadar acı verici olduğunu.
O duygular ki sana bir zamanlar bahşetmişti sıcaklığı güveni ve huzuru.
Şimdi ise mütemadiyen öldürmeye mahkumsun onu...
Sanki kalplerimizde sadece bir şeyleri kırmak için hayatımıza girer bazıları!
Senden uzaklarda,
Demir parmaklıklar ardındayım sanki,
Bile bile kabulleniş esarettir benimki
Mahkumum hasretine müebbetle.
Boğluyorum sensiz,
Gökyüzüne bakan tek bir penceremsin
Sanki gemilerini boğazlamış bir deniz
Diyor ki,ne varsa ondan aldık,ölümden
Bir alıntı bütün yaşadıklarımız
Geçip giden günlerin defterinden..
Uzaklıktır insanı yoran öfkelendiren.
Bugün yoluma diken dikerek beni incitmeye çalıştığını mı düşünüyorsun?
Dünya hâlidir belki bir gün gelir de
Bu yolları yalın ayak geçmek zorunda kalırsın!
Hiç böyle düşündün mü?
İşte o zaman
Bana acısını çektirmek istediğin dikenlerin izini ayaklarında görürsün.
Yaprakların arasında bir başka güzellik saklı. Dikenlerin arkasında parlayan renkleri, kokusu ve büyüleyici görünümü oldukça çekici sanki gizemin çiçeği gibi. Dokunduğunda canın acısa da yine dokunursun ve verdiği acıyı bir anda unutursun. Tutku dolu bir sevgi gibi.
Ölü bir bahçede her şeye rağmen açmış bir çiçek, göze gelen en güzel mucize!
Bu zorlu dünyadaysa bunca ölü kalplere rağmen acı dolu bir sevgiyi kalbinde yeşertmek, Sol tarafında koruyup yaşatmak ruhuna olan en güzel caize.
Uçup gitmek ister gönlüm bazen çok uzaklara.
Ne çaresizlik ki kırıp da gidemez zincirlerini bir milim bile ileri.
Tutsaklıktır bu en kötü haliyle
Anahtarı sendeyken bile bir kapıyı çalmak
Yoksul kimsesiz bir dilenci gibi
Bir yudum mutluluk için mi bu kadar dilenmeli?
Hiç sönüp tükenmez sevenlerin kalbindeki özlemler , anılar , hayaller ve aşklar...
Özlem
Ben en çok mutluluğu hak eden gözlerini özledim
Kışın ortasında baharı özler gibi özledim
El ele olmamızı yağmurda beraber yürümemizi özledim
Gün başlarken hasretin kavuşur gün ışığına,
Özlemin sızı gibi hiçbir şey merhem olmaz yarana.
Çekenler bilir bunların acısını kalp parçalandığında,
Aşkın taşıyor sığdıramadığım bedenime ruhuma.
Eskiden hayaller dindiriyordu bir nebze olsa,
Kesmiyor artık şimdi aciz olmuş onlar da.
Hadi buluşalım artık!
- Nerede?
Dualarımızın aminleri sırasında
Her ezan ile ikameti arasında
Kalplerimiz kenetlensin
Gizlice birbirine dua etsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!