Emir Kerküklü Şiirleri - Şair Emir Kerküklü

Beni yalnız bırakma!
Yürüyemiyorum dalgalara karşı
Öldürüyor beni acıların
Saçılıyor bana ufuktan
Loş ışık ve yalnızlığın sessizliği
Beni yalnız bırakma,

Benliğime sessizce danışıyorum!
Onu seviyor muyum diye?
Damarlarda kan yerine su akarsa,
Dilde ölürse kelimeler dilsiz olursan,
Meğer o zaman cevabımı
Olumsuzlukla söyleyebilirim dedi

Ben ve Sen
Nasıl iyi rol yapacağımızı biliyoruz
Mesela sen beni takip etmediğini iddia ediyorsun
Ve ben seni beklemiyormuşum gibi davranıyorum
Ama
Ne zaman kendimi senden çözmeye çalışsam

İyi ya da kötü geçer de zaman
Bir sürü insan gelip geçer hayatından
Göğsünde saklarsın biçareliğini,
Özlemini içinde tutarsın dilin olur susuşların.
Çıkmaya çalışırsın yaşadığın fırtınalardan,
Kurtulduğunu düşünürken!

İtiraf ediyorum onu seviyorum
Gerçekten seviyorum
Bu yalan değil ki
Nedenini de bana sorma
Nasıl oldu da deme
Cevabım yok buna

Seninle ellerimizin benzerliği çiçekler kadar güzeldi
Yüreklerimizin benzerliği ise bulut ile gökyüzü gibiydi
İçimizdeki umut ışığının sönmediği günlerimiz olsun
Hep kalbi güzel olanlar yanımızda olsun

Ah eğer bilseler ...
İçine hala canlı yaşam dolu duyguları gömmek ne kadar acı verici olduğunu
O duygular ki sana bir zamanlar bahşetmişti sıcaklığı güveni ve huzuru
Şimdi ise öldürmeye mahkumsun onları
Hayatımızda sadece bir şeyleri kırmak için hayatımıza girer bazıları ...
Çıkınca da geriye kocaman enkazı bırakır tamir olmayan kalp hayal kırıklıkları

Uzun zaman geçmesine gerek kalmadan, daha ayrılalı birkaç dakika olmuşken hemen özlemin doldu içime.
Ancak seninleyken başladı sensizliğin sancısı, sensiz geçecek günlerin sızısı.
Yanındayken aktı gözlerimin yaşı,
Çünkü henüz üzerimde tazeyken sinen kokun,
Ellerimiz ayrılmaya mahkum edildi .
hemen yokluğunu hissettim o an , avucumu kokladım uzun uzun

Sonu belli olan bir filmi izlemek gibiydi,
Biteceğini bile bile başladık seninle.
İnsanın içini acıtan da bu sızı zaten.
Gittiğin günden gözlerimde yaşlar hakim oldu,
Geriye kalan hüzün dolu bir ömür sensiz biçare.
Sevdiğimdendir ne yaptıysam,

Kalp kapım aralandı bir gün, güzel hisler içine dolup taştı
Beklediğim bir hayaldi, hayatıma misafir olmaktan çok daha fazlasıydı.
Ruhumun sahibi gibi, ağırladım onu sevgiyle,
Paylaştım tekçe yüreğimi, tüm değerlerimi,
Adeta bir ömür boyu süren bir masal gibiydi.
Gözlerinde kayboldum, her bir bakışında bir sevinç saklıydı,