Elife Ergan Şiirleri - Şair Elife Ergan

Beni bulsun ellerinin güneşi
Işıl ışıl gülsünler
Topla tüfekle şenliğe yolu davulu
Çalsın zurnanın kavalın dağlamasın!

Sarısıyla gül gibi geçinip gideriz

Nasip diye bir hudut var efendim! Sınırları çevrili
Duracağın noktayı cümlesiyle sizde bileceksiniz!
Ulu ortaya öyle bir durdururlar ki tereddütsüz,
Göreceğiz haddi aşmayı, aklınız başınızda mı?

Utanmadan yaşa ki, zalimin ettiği zararlı bilgi,

İliklerine kadar acımasızca,
Kırmızı gelincik!
Buğulanır gözlerim kapalı
Birden uyandım
Bende kalmışsın,
Sevindim

Sen hasret nedir?
Bilir misin?
Zavallı kalbimin
Çırpınışını görür müsün?
Senin ile yüreğim de mahpus
Sığmaz oldu göğüs kafesim içine

Karanfil ikliminden mi nedir?
Özlemli doğurmuştu beni anam
Merhaba elma şekerim desem
İpil İpil yanıp sönen ışığını görürdüm!

Gökten say ederek düşecekti Alaattin

Korkuyorum zaman çözümler
Yalnız unutulur, eski anılara,
Nefessiz kalırım kaybolursa
Hatırası aklıma da gelmez deme!

Unutturur bir bıçak gibi kestiğini

Matemleri sararmışta, baharı müjdeleyen
Sevgisiyle, nergisiyle mor menekşe
Kokusunda dirilen ruhum
Haber vermeden şimdi nereye?

Dalıp dalıp yine biletsiz mi gidiyorsun?

Bakışları cesur yargısız çocuklar var
Sokakta, kenarda köşede oynuyor
Ne hikmetse, dolu gözlerle kaynıyorlar
Nasıl da yaşıyor kimsesiz çaresiz!

İnsan ya acıkan, üşüyen, titreyen

Kekik kokusu dağlarına
Bakar akarsulara atlar
Burcu burcu kokar yeşilinde
Arınan ruhuyla çeker kokusunu

Elleriyle saçlarını tarar

İnan hiç kolay olmadı
Geçitsiz duvarları, tel örgüleri aştı
Aradı buldu çok uzun yollardan, dağlardan
Derelerden, tünellerden

Çelikten zırhlı kapılardan geçti