Ekrem Bozkurt Şiirleri - Şair Ekrem Bozkurt

Girsen rüyalarıma, gönül telim titreşir...
Henüz kabuk bağlayan, yaralarım depreşir.
Razı olsam da seni, ben uzaktan sevmeye
Sebebim olur sevdan,beni paklar teneşir.

Ümit ile besledim hislerimi, bir vakit

Bile bile olmazın üstüne saldırandır
Pes etmeği düşünmez,yılmaz mücadeleden
İğne ile, belki de bir kuyuyu kazandır
Geçerek bin bir türlü zorlu merhalelerden…

Denemeden kabulü, lügatı yazmaz onun…

Geceye çağrılısın
Beyaz bir güneş gibi,
Topuklarında yıldız
Rüzgarda yanan yüzün…
Bedenini incecik beyaz bir tül örterdi
Sarmaşık bitkileri kıskanırdı,

Omuzlarına çöken karanlıkla örtülü
Dağlardan doludizgin kopan kara süvari.
Terkisinde: hüznünün, açılmış gonca gülü…
Bir yosma taşımada: Akşam adlı bir peri…

Sulara çekilerek uykulara dalacak

Bu sana son vedadır... ben artık ölmeliyim!
Giremedim kalbine... kabrime girmeliyim!
Islık çalarken rüzgar... bulunduğum tepede,
Son dileğim: ne olur, fazla kal... biraz daha.

Bir buse de, sen kondur; soğuk, terli alnıma...

Yamaçlı gül...Telli Sokak,avare...
Kaldırımlar doymuş...kundura sesi...
Mavi beyaz kesik deniz... ağlamaz...
Güvercinler uykudayken...

Kısır döngü...kum saati, içerim...

Trafik kanunları hep genelden yanadır
İstisnai durumlar olabilir diyorum
Açmak için, savımı bir güzel örnekleyen
Oldukça ilginç olan anıma geçiyorum:
Belediye, yol su mu, tek, telefon hangisi
Köstebek yuvasına benzetirler yolları

Bir rüzgar olup okşamak saçlarını
Yağmur olup dudaklarını öpmek isterdim,
En ürkünç zamanı karanlığın kollarımla seni sarmak,
Ve…bırakmamak hiç…asırlarca…

İsterdim ki,

Gözlerimde bir hüzün...rengini bulamıyor;
Derin kederlerdeyim,çaresizim,üstelik...
Çekilmiş sulardayım,ıssız kumsallardayım
Dalgalar bizi silmiş,taşlar kesmiş üstelik...

Pus kesilmiş içimizde umut aynalarımız,

Hasret görürüm hasret...günlerin aynasında...
Ayrılık var...iki vakte,kadar
Böyle çıktı falım yamandır halim
Fincanın... senden uzaklaşan yolları var...

Hiçbir umut ışığı sızdırmıyor telveler