Ekrem Bozkurt Şiirleri - Şair Ekrem Bozkurt

Kıyılarını ince bir dantel gibi oyarak Ege
Kucaklaşır Akdeniz’le…
Bir başka kıyıda Adriyatik de,
Yada, Dalmaçya’ da…
Asırlar öncesinin bitki şekillerini çizer…
Eğrelti otlarının kavislerini…

Her rüzgarla eğilmedim, başım dik, alnım açık
Neysem o. aynı duruş, aynı seziş, aynı bakış.
Aynı sevecen, aynı delişmen, aynı hümanist…

Ve muzdarip aynı serzenişlerden.
Hayatın cilvelerinden, yada debdebeli ışıltılarından,

Gençlik rüzgarlarının başımızda estiği
Bir zamanlar yaşanmış, gerçek bir hikayedir.
Uzaklarda kalsa da, güneşli estetiği
Bir anıyla kendini asla unutturmayabilir.

İzmir’de bir Çankaya… güneşte yanmış kaya

En iyi ok atışını yapabilmek için
Feda ederdi sağ göğsünü amazon
Aşkı tanımadan geçirirdi günlerini
Yüreği taştan, duyguları çelik
Yazgısı erkek gibi savaşarak yaşamak
Özgürlüğünü feda etmemek için.

Ağır aksak, bir kağnı geçer
Hayatın kıyısından.
Yürüyen bir enkaz
Canlı cenaze.
Ama gözleri pırıl pırıl
Kanlı canlı, anıların.

Pencereden vuran ışıklı toz
Harmanlanıyor odamda.
Tabak tabak düşüyor döşemeye cam şekli.
Bozmaya korkuyorum
Çizdiği şekilleri…

Çıkışım zor oldu, düşüşüm kolay
Hayatıma benzer bu merdivenler
Ben derim düş gibi siz deyin olay
Aşklarıma benzer bu serüvenler

Hüzün yollarıma pusular kurar

Ki- 1

Tanrılar bu toprağa bereketini yağdırdı uygarlığın.
Toprak sardı idollerini yar gibi
Kibele’nin göğüslerini emdi.

Büyük hayalleri vardı paşanın
Bir kış vakti silahları kuşanın
Kar kapadı üzerini, düşenin…

Bu asker dinler mi karı tipiyi
Şimdi aşar karşı dağı tepeyi

Yerle yeksan ederek karanlığın tahtını
Sütten beyaz ederek Türk’ün kara bahtını,
Dağa taşa yazarak kazıyarak, ahdini
Osmanlı’nın külünden bu destanı yarattın.

Özgürlüğe sürüyüp bir milleti peşinden