Ekrem Bozkurt Şiirleri - Şair Ekrem Bozkurt

Bursa

‘’Cennet burası’’ demiş Süleyman.
Bursa diye anlamış
Ağır işiten, sağır…
Rezil olmayan vezir.

Kırk Bir Mısralık Şiir

Rüzgar sarsar,yedi tepesini kentin
Yedi kültürünü oynatır yerinden.
Dökülür, geceler; lale formlu kadehlerden
Çağların tanıklığıyla sarhoş yürekten

Ne sırnaşık şu kaldırımlar...
Yürürken ayaklarına dolaşır.
Alır başını gider,tutamazsın...
İnadı inat...

En iyisi sağlam ökçelerin olacak

-I-
Tenha. Bir yel süpürür ortalığı. Telaşsız
Sazların arasında takılmıştır ıslığı.

-II-
Döngeleler kendini tekerlek zanneder ki,

‘’Demir kuş’’a binip bağladım kendimi.
Pır pır ederek yüreğim, kuşlar gibi uçtum
Masmavi uçsuz bucaksız gökyüzünde
Toplasan bir avuçtum.

Yeryüzü yamalı bir pactwork…

Gökten zembille gelmedik…evlat.
Yaşamak dediğin alnımda terdi…
Bulutları şişiriyorken güneşli günlerin kumbarasında
Mavi maskeli haydutlar türedi…
Rüzgarları kırptılar acımadan
Ellerinde buğday elekleri…

Bir özel şirketin muhasebecisiydi
O kadar aceleydi ki, işi…
Farkına bile varmadı kimseye çarptığının,
Bir bayanın ayağına bastığının,
Bir şoförden küfür yediğinin…
O kadar aceleydi ki, işi…

Ay göğüslerinin dağına düştü
Yakamozlandı akan vücudun.

Gecenin, sağır seyrinde…

Zamanın çıldırtan yanı, kesiyor

Ne aş ister,ne iş ister… derlerdi…
Düşmeye görsün gönül’e bir sevda…
Bin bir türlü nasihat ederlerdi,
Düşmeye görsün gönül’e bir sevda……(oy sevda)
Düşmeye görsün gönül’e bir sevda

Bir sokaktaydı ilkin, ağırca yaralanışın…
Sonra kan kırmızı güllerde…
Bir zaman cam kesiği düşlere kapılmışlığın,
Kuşların delik deşik ettiği mavilerde…
Dalgaların gel gitinde çırpınışların…
Arıyorum gözlerini bir yerlerde,