Ekrem Bozkurt Şiirleri - Şair Ekrem Bozkurt

Hadi, bul beni hayat
Bekliyorum, heyhat.
Ne zaman bitecek ebeliğin.
Ne zaman sobeleyeceksin, ömrümü.
Yetmez mi, oynadığın körebe.

Görmediğim bir köşesi; güzel yurdumun, ama:
Hakkında epeyce övgüler biliyorum.
Görmedikten sonra, yaşadım sanma.
En kısa zamanda görebilmek; istiyorum.

Bu cenneti Tanrı’m nasıl da, özenerek,

Sana bakan bu gözler miydi...
Tutan bu eller miydi...
Seven yürek? ..

Okşayan bu rüzgar,
Kokan gül...

Sen...tüm dallarından,umut haykıran...
Dünya lezzetli meyva veren,ağaç! ...
Bir adın da, aşk; olsun, senin! ...

Kiraz dudaklarını
Elma yanaklarını...çaldıran...

Saklı bir cennetin günahkar sevişleri…
Ve…deniz kokusunu yüklenen imbat…
Terkedilmişliği rafa kaldıran…

Çöl ortası… buzul dağı
En güzel seraplardan…değil mi…

Salon…balkon…
İki beyaz mermer sütun…
Doksan altmış doksan…
Emlakçılık, işi …bütün…

Hasretimi ilmik ilmik ördüm,
Hasretimi içtim; yudum yudum...
Hasretim sigaramda duman oldu,
Hasretimden bir dünyada, kayboldum...

Öyle güzel ki,hasretin bile

-En güzel çağımızdı...beyhude tükendik...
-Issız serüvenlerde...yüreğim,korku...
-Kalbimde aşkımızın katmer gül endişesi...
-Şavkı vurdu şakağıma...şafağıma... ne çare...
-Rüyalarımı sana anlatır mıyım bilmem...
-Ilgın rüzgarlar eser...beklediğim gelmezdi...

Binlerce telef-on...
Onbinlerce telefon, telef...
Telef bütün iletişim...
Halbuki,modern konuşacaktım...

Dinletecektim,yalnızlığımın

Evlerin de, insanlar gibi yazgısı vardır
Kimi, umutsuzluğu sırtlar yıllar yılı
Kiminin nemden gözleri yaşarır
Kimi yoksulluğu alınyazısında taşır.

Kimi hayal âleminde yaşar