Ekrem Bozkurt Şiirleri - Şair Ekrem Bozkurt

Yalan sevda sende gözüm kalmasın…
Ömrüm heder oldu, kor oldu gitti
Birbiri ardına ekli olmasın
Geceler… sabaha zor oldu gitti…

Ayrılığı hüzünden ayıramadım

Geceler gözlüyor beni
Yarasalar,ateş böcekleri…
Örümcek, vücudumda dolaşıyor-çok ayaklı-
Ve… lambamın yağı bitmiş
Saatimin durmuş yelkovanı…

-VIII-
Tatili Unutmak

Unuttuğum bir pazar…okula koşar adım,
Gittiğimi bilirim…ve mahcup döndüğümü
Yerin dibine girmeye razıydım eğer,

-XXI-Trafiğin Kötü Polisi

Bir yaz güneşi,sıkarak suyunu çıkarıyordu kentin…
Sıcak asfalta sanki gömülmekteydi lastikler…

Nasıl, bu denli çarpıyor kalbim?
Ve...sen nasıl birisin böyle?
Ne farkın var diğer kadınlardan?

Onların da,geceleyin çıplaklıkları var aynalarda,
Senin de...

-I-
Siluetin gölge oyunu oynar
Mehtaplı bir perdeye çizilmiş; siyah renkle.
Ansızın bir rüzgara kaptırıp saçlarını,
Anıların gölgesi vuran tepede bekle.

Aynı kutuplar,iter…
Farklı kutuplar çeker birbirini…
Sen, kanunları hiçe sayıyorsun…
Aşkı ben çekiyorum,
Senin ise; tuzun…kuru…

Ölürüm.düşlerimi bırakarak dünyaya.
Gölgeler çizecekken -tam sırası- dolunaya.

Bir ışıklı gecedir üzerimizi örten
Yıldız desenli yorgan: evren…bizi delirten…

Samanyolu…yıldız tozu…eridiğim erguvan…
Döndükçe tekerlekler, çizgi oluyor zaman…
Hıçkırığım büyüyor, her yıldız öldüğünde…
Ortadan yırtılıyor gün/döndü, kargalar şen
Yıldız çiçekleri açıyor, gülşen..
Altın bir toza dönüşüyor sis

Gürlüyor gök! Çatılmış kaşlarında gürlüyor,
Ya da güneş doğuyor gülen bakışlarında.
Seni işliyor Ata’m, ilmek ilmek ve tel tel
Gergef işleyen kızlar şimdi nakışlarında.

Düşünceni görüyor en gafil gözler bile