Nihal'imin Aşkıyla Yaşayan Erkek Risalesi
I. Bölüm – Bir Kadını Sevmekle Başlar Diriliş
Ey gönül!
Bir kadını sevmekle başlar bazen secde.
Sevdiğim…
Ne güzel söyledin.
Bir çiçeğin sabah rüzgârında titreyen dalı gibi zarif…
Bir sevdanın iç çekişi gibi derin…
Bir bakışta yeşeren umut gibi taze…
Nihal’im…
Araftayım, ne şizofren ne tam kendimde,
Toplumsal dışlanmışlık mı bu, yoksa içsel bölünmüşlük mü?
Gerçeklik algım çatlamış, acı ile güzellik aynı anda yanıyor ruhumda.
Bir döngüde sıkışmış gibiyim; ne batmış ne kurtulmuş,
arınamamış bir ben…
Aşk ile Nihal’im
Aşk ile viran olan gönlümü
Nihal’im’in nuru ile ma’mûr isterim.
Hâtırın mahzûn ise bir an bile mesrur istemem,
Sadece seninle var olan bir huzur yeter bana.
Nihal’im: Gecenin Kan Terli Şarkısı
Kan ter içinde gece,
Kan ter içinde her yanım…
Her yanım bu gece bir yangın yeri,
Sanki şehrin bütün lambaları sönmüş,
Perdenin Arkasındaki Nur
Nihal’im, gözlerini kapattığında,
Perdelerin ardında bir nur ışığı beliriyor;
Ruhun derinliklerinde gizli bir sır,
Ve ben, her bakışında onu arıyorum,
NİHAL'İMİN KOKUSUNDA VUSLAT DUASI
Nihal’im,
senin kokun bir secdeydi tenimde
ve ben
o secdeyi terk edeli
Nihal’im: Sonsuzum
Nihal’im, bir an gibi geldin ama
Bitmeyen bir hikâyenin içinde kayboldun.
Adın düşer akıldan, ruhumda kalır geriye,
Sen, kalbimin en derin nefesi, zamanın ötesi.
Nihal Risalesi
Bir perde iner aklımın sınırına,
Kendi gölgem sarar dört bir yanımı.
Her son, bir sırrın başlangıcıdır aslında,
Dönüşsüz bir yolda yürür, ararım;
Bir yanılgıya düştüm, nerede, hangi hâlde?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!