Ey zulmün karanlığında parıldayan gizli nur,
Benim kalbimdir hakikatin sarsılmaz sancakları!
Tazallüm değil boyun eğmek, bu bir ayaklanmadır,
Zalim sevgili, senin zulmüne karşı yükselen kahramanlık!
Mazlime kalbim, esaretin değil, özgürlüğün müjdecisi,
"Kim dünyada çirkini arıyorsa ÇİRKİN ODUR" derdi anam.
Güzellik gönülde sirette midir
yoksa dış görünüş surette mıdır?
Gönlü güzel çirkin olur mu?
Gönlü güzel olan güzel değil midir?
Gönlü güzelin nazarı çirkin olur mu?
İçimdeki Boşluğa Mektup
merhaba,
sessizce içimde oturan,
adı koyulmamış duygu…
sana uzun zamandır seslenmedim.
İçimdeki Boşluğa Seyr ü Sülûk
I. Katman – Nefsin Nefs-i Emmare’den Uyanışı
Ey gizli âlemimde saklı, isimsiz hüzün,
Nefs-i Emmâre’nin karanlığında doğan ilk kıvılcım,
“Gerçek Nedir?”
— içsel bir yolculuğun sesi —
Ben kendim yazıyorum,
Kimseden kopya çekmeden,
İHRAM GİYEMEYENLER
(Modern Tasavvufî Ağıt)
İhram giyemeyenler vardı bu yıl da,
çünkü bedenlerinde giyecek et yoktu.
İki Yolun Dervişi
Vaktiyle,
Uzakta çok uzakta diyarların birinde,
Bir genç vardı kalbi hakîkatle yanmış
Ne adı bilinirdi ne yurdu…
İNSANLIK ONURU VE SOSYAL ADALET BİLDİRİSİ
1. İNSAN OLMANIN ÖLÇÜSÜ
Bizler; doğmakla insan olunmadığını, insanlığın bir ahlâk ve vicdan meselesi olduğunu kabul ederiz.
İnsan; aklını kullanandır. Mantığa, bilime, fenne yakın durandır.
Ben bir köpeğim…
Her türlü köpekliği bilerek ya da bilmeden yapmışımdır.
Ama bilincim uyanır, iyiyi seçersem, İNSAN olurum.
Eğer birine zarar verdiysem,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!