Sevgi,
Kainatın en derin sırlarında saklı,
Merhametin sessiz nağmesinde doğar.
İnsan olandır ancak,
Kalbindeki kıvılcımı yakabilen,
Sevdayı özüyle duyabilen.
Bana işleyecek hangi günahı bıraktınız da,
Karanlıkla örttüğünüz yarınlarımdan korkuyorsunuz?
Siz ki dünün zalimi, bugünün suskunu,
Yarın için hangi yüzle söz söylersiniz bana?
"Karınca Misali"
Ben,
Ölmüş bir eşeğin gölgesinde dirilen yürek,
Çocuklar için yaşar,
Çocuklar için savaşırım hâlâ.
Ali Aşkıyla Değil, Muaviye Nefretiyle Kazandı
(Tarihin Gölgelerinde Bir Yara)
Sevda ile başlardı yol,
Bir nur doğardı Bedir’den, Uhud’dan,
Ali Aşkı ile Yanmadın,
Muaviye Korkusuna Koştun
Aşk ile yürüyen yolda
Dost gerek cân u ten gerek
Ali gibi er bulunmaz
Ali Aşkı ile Değil,
Muaviye Nefretiyle Kazandın
Ali derim, aşk döner
Dön gönül, yâre döner
Zülfikâr gönülde yâre,
Akla, mantığa, bilime, fenne yakın olana
İNSAN denilir.
Sevgiyle, merhametle, vicdanla yaşayan,
Ahlâkı, edebi, saygıyı kuşanan
İNSAN denilir.
Nihal’e Özgürlükle Sevme Yemini
Ey gönlüm,
Seviyorum…
Ama bağlamak için değil,
serbest bırakmak için.
Bir köyden geldim,
Elli dört kilometre yoldu suskunluğum,
Sepetimde çiçek değil, bal vardı —
Ama elim boş döndüm.
Ziline bastım,
KIRKİKİNDİ RİSALESi: NİHAL’İM
Mukaddime
Bu risale, kalbime “Nihal” ismiyle düşen cemrenin ardından, kırk ikindi boyunca içime yağan aşk yağmurunun kaydıdır. Her ikindi bir yakarış, her satır bir secdedir. Aşk, yalnızca bir bedene dokunmak değil, o bedende Rabb’ini görebilmektir. Ben, Nihal’imde hem kadını, hem Allah’ı, hem kendimi buldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!