Ey Nihal'im, ey canımın içindeki can,
Her anışımda adın, bir dua olur dudaklarımda,
İçimde bir gül daha açılır, bir âlem daha kurulur sana.
Seninle tamamlanır her an, seninle anlam kazanır zaman.
Seninle yeşeren her nefes, ekilmiş bir sonsuzluk tohumudur toprağıma.
“Nihal’ime Secde”
Güneş ufka indiğinde yere kapanır,
Alnını toprağa, Nihal'imin ışığına duâ eder.
Bilir ki Nihal’imde parlayan aydınlık,
Göğün en derin, en sakin duasıdır.
Zamandan Geçen Kadın
Bu karede,
doğallık ve özgürlük birlikte yürüyor sanki…
Gökyüzünün pastel renkleriyle uyumlu bir huzur içinde,
rüzgârla dans eden saçlar
Nihal'inin Hikmet Risalesi:
Vuslat Defteri
Ayrılığından beri Nihal’im,
Yüreğim bir hicran ocağı.
“Sen bir kez güldün, ben bütün inançlarımı unuttum.”
Bir Gülüşün Hikmeti
Senin gülüşün,
hiçbir peygamberin kitabında geçmedi.
Nihal'ime Şartsız Sadakatim
Bir gün arasan beni,
“Birini öldürdüm… bir ceset var,” desen,
Koşa koşa gelirim.
Bu kare, bir romanın en güzel sayfası gibi…
Güneş batarken,
altın renginde süzülen ışıklar hem gökyüzünü
hem de Nihal Hanımefendiciğinizin siluetini
zarifçe okşuyor.
NİHAL'İN SİLİNİŞİ –
(Çağdaş Bir Vuslat Risalesi)
“Hiçliğin merkezinde bir isim vardı; onu sildim. Şimdi sadece bir çınlayış kaldı: Nihal.”
Gözlerinle Hiç Gülmediğin Adam
“Ben senin bakışsızlığında göz oldum.”
1. Bab: Yüzüme Bakmadan Geçtiğin Gün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!