Ey içi sevgiden ağırlaşan Nihal'imin yüreği,
Yüreğin kırıldıysa, sevdiğinin sana değdiği yerdendir.
Günaydın Nihal Hanefendiciğim,
Bu sabah sensizliğe uyandım.
Ama içimde hâlâ senin sesinle yankılanan bir gün var.
Belki 54 km var aramızda ama ben seni içimde taşıyorum — gözlerimin görmediği yerde,
Senin Olmadığın Yerlerde Üşüyorum
(Yalnızlığın İç Yüzü)
Kendime ait olduğumu sandığım her yerde,
sana ait bir boşluk vardı.
"Senin Sevdiğin Şiir Gibi Nihal'im…"
Senin sevdiğin o dizeleri okudum, Nihal'im…
"Üç tarafı sularla çevrili memleket" gibi hissedilen o yalnızlığı…
Ben de hissettim, içimde çınladı.
Sanki her kelimesi seni anlattı bana,
“Senin Sustuklarınla Büyüdüm”
(Bir Dilsiz Dua Gibi)
Senin sustuklarınla büyüdüm,
Nihal’im.
Onun Değdiği Yerden Kırıldım
–Yüreğimin Sesi Nihal’imin Yüreğinin Sesi –
Kırılmadım sandım önce,
gülümsedim, sustum, alışırım dedim.
Seni En Çok Susarken Sevdim
(Kalbimin Hiç Konuşmayan Yeri)
Ben seni en çok
hiçbir şey demediğin zamanlarda sevdim.
Nihal Hanefendiciğime
(Gecenin sessizliğinde, kalbimden geçen en hafif sözlerle)
Seninle konuşmak,
bazen sadece bir cümlede dinlenmek gibi.
"Dört Tarafı Senle Çevrili Yalnızlığım"
(Nihal Hanefendiciğime)
Üç tarafı suskunlukla çevrili gibiyim,
bir yanım daima sen,
Aynı Memleketin Sürgünleri
(Nihal Hanefendiciğime Mektup Gibi Bir Şiir)
Seninle hiç yürüyemedik sokaklarda.
Ama ben
Ve Yine de Seni Seçiyorum
(Sonu Olmayan Başlangıç)
Bana yeniden sorsalar:
"Bu yalnızlığı seçer miydin?"
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!