Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Beni benden tanı,
Doğrusu olan bu
Beni benden öğren,
Özümü, sözümü,

Toprak, su, oksijen,
Kökten fışkıran incecik filiz ,
Taç yaprağa tutundu.
Yeşil kan kılcal damarlarında,

Adrese teslim sayfalar dolusu,
İsyan bombaları yolladım ardından
Okudun veya yırtıp attın,
Bir haber çıkmadı senden,

Bize dost musun düşman mısın nesin,
Yaşamı rakamlarla zorlaştırıyor bana zaman,
Zaman hain zaman acımasız değil mi?
Zamandan geçen, kaçan ben miyim sadece,
Çalınan zaman mı, kaybolan en güzel anlar mı?

Kırmayın tazecik ceviz dallarını,
Beyaz kumsallarımız temiz kalsın
Kokulu iğdelere, akasyalara el sürme,
Bırak fesleğenler dökülsün diplerine

Kayboluyorum her görüşte bir bakışta,
Akşamların cılız kör kandili titriyordu,
Elimde kağıt kalem şiirlerle geziyorum.
Düğüm olmuş ilmekleri akşam çözüyorum.

Muhayyer makamında ne acılar çektirdin,
Yoksulluğumun sebebi yokluğundu,
Sen bunu hiç anlayamadın duyarsız,
Tüm şiirler yalnızlığın zindanlarında,

Duygularım, duygularım,
Benim arapsaçı duygularım.
Bazen sevgi dolu, bazense işkence,
Duygularım, ah duygularım,
Ah ile vah ile ömür tüketen,

Adı kimsenin aklında kalmadı,
Öyküler yazdı çocuklar için,
Büyüklere masallar, denemeler
Tuğla kalınlığında romanlar,
Gazeteler dergilerde tefrikalar, makaleler,

Onlar karşı kıyı,
Biz bu kıyıdayız,
Aramızda bir deniz;
Adı Ege…
Gelir gideriz birbirimize,