Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Anlatılmaz yaşanmış bazı şeyler
Zamanı zamansız yakaladım yazıyorum
Yelpaze esintisi geziniyordu yüzümde
Çöldeki yeşil vahaların serinliği gibi hoş
Issızlığın mutlak sessizliğinde billur gibi

Kim tutacak beni,
Gideceğim bu şehirden,
Bak yemin ediyorum,
Ne sevdi ne sevdirdi kendini,
Allah canımı alsın inan ki,

Yalan Çiçeğim

Unutmadığım
Kendi rengini bilmeyen güneş gibisin
Ruhumu aydınlattığından habersizsin

Seni sensiz sevmeye alıştım artık,
Korkuyorum söylemeye gel diye,
Aşk gel gitleri sonunda bitirdi beni,
Farklı hayatlar yaşasak da aslında birdik,

Başı avuçlarının içinde yabancı
Yürek acısını gömmüş toprağa
Şimdi ayrılamıyor başından yabancı
Bir zamanlar gözlerinin içi gülerdi,
Unuttun öğrenmedin mi gülmeyi?

Kristaller gibi ışıdı güneş donmuş dallarda.
Buzlar çözüldü,çığ düştü,karlar eridi,dereler çağladı.
Isındı,soluklandı hayat başladı yumuşayan toprakta.
Kökler özlemle kıvrıldı,uzadı can suyuna erişti.

Tomurcuğa,çiçeğe durdu,çırılçıplak narin dallar.

Uykular Haram

Mutlu sanıyoruz kendimizi aldatılarla,
Hırpalanmış yaralanmış yaşlı dünyada,
Akşamların gölgesi inerken gözlerime,
Zavallı dünyamızı bırakmalı kendi haline

Umudum kalmadı sevdadan aşktan yana,
Kol kola, sarmaş dolaş, el ele yürüyenleri,
Kıskanıyorum!
Ellerim cebimde başım öne eğik,
Bir tanıdık, dost, arkadaş bu halimi görecek,
Bu ne hal(?) diye soracak,

Ne kadar duru
Ne kadar parlak
Karşı tepede yanan
Gizemli ışık
Aşağılarda uyuyan
Körfeze sevgiyle bakan

Taş plaklarda saklı kalmış anılarım var,
Rüyaları gazete küpürlerinde tabir ediyorum.
Yüreğin viranesinde örselendi sevdalar,
Her mevsimde bir başka düş başka gerçek,
Hep o alaca bulutlar karartıyor ruhumu,
Gecesefalarıyla yeşeren umutlar gecede kaldı,