Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Eşik


O sihirli sözcüğü söylemek
Kutsal kitaplardaki kelam gibi
Yaşama sıfırdan başlamak

Hele bir düşmeye gör Almanya gurbetine,
Tutulur dilin,dönersin dut yemiş bülbüle.
Buzullar çöker yaz sıcağında pembe düşlere.
Mor halkalar,ıslak perdeler iner gözlerine.

Bilirsin beklediğini cellat gibi işsizliğin.

Sorunlar yumak,
Yumaklar düğüm,
Kim açar çetrefilli kör düğümü
Şiirlerle şairler elbette!

Kalemime biraz aşk iksiri,

Bulduğumla yetinmedim daha, daha dedim
Onu haddinden çok ama çok sevdim
Bir eksikse bin fazla neler vardı bu aşkta
Ne oldu?
Gönül kuşum sevgi arsızı oldu
Uçup gitti.

Ağustos sıcaklarında kavrulan bir köy gecesinde
Çardağın ucundan görünen gökyüzüne bakıyorum
Şalteri indirip gittiler az önce gökteki yıldızlar
Köyde solgun lambalara püf dedi gizli bir nefes
Yarı karanlık ateş böceklerinin aydınlığına kaldı.
Gece dingin bir ırmak gibi akıyordu sabaha

Otuz Sene Kırk Bin Can

İyiye alâmet değil bu sessizlik
Kasırga öncesi suskunluk
Çisil, çisil yağan yağmurun…
Lapa, lapa yağan kar sessizliği değil

neden olduğunu, nasıl bu hallere düştüğünü anlıyamazsın
dünyayı ayağa kaldırmak gelir içinden, kıyameti koparmak istersin
bilsen ki; kimseler duymayacak feryadı figanını, sessiz hıçkırıklarını
miden bulanır, başın döner, dizlerin çözülür, düştün düşeceksin
aç şöyle yakanı bağrını, yüzünü yıka, nefes alışların düzelsin
çare diye birşeyler yemek istersen, bir sofra kurarsın kendine

Neden hep beni zora koşar bu hayat?
İmkânsız olan ne varsa karşıma diker
Neden soru cümleleriyle yazarım şiirleri?
Hayat denen bu yolda yarıyı çoktan geçtim
Kırk otuza çıktı yaşım sırrına eremedim.

ben sadece şiir düşünür, şiirle yaşar, şiir yazarım
ünlü bir şair olmak, kasılmak değil benim harcım
ölesiye bir şiir yalnızlığıdır benim sizlerle paylaştığım

Uykusuzluk daraltır içini yatak dar gelir
Uyumadığın uykulardan uyanırsın
Onlar ana kucağında unutuldular
“Gidip elimi yüzümü yıkayayım.” dersin
“Ben miyim bu aynada gördüğüm? ”
Gözlerin şişmiş morarmış