Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Sömürgeci, kibirli Avrupa'nın tok tutsağıyım ben.
Sağır, dilsiz duvarlar, solmuş resimler arasında.
Çatlamış sabır taşıyla azat olmayı bekleyen.
Toprak olmuş sevgili canlar kaldılar hatıralarda.

Yağan kara bakıp sevinememek çocuklar gibi,

Bakma bana öyle, gözlerime
rengi hüzündür onların
onlar gülmeyi bilmezler
en çok o gözlerde kümelendi
kara, kara yağmur bulutları
yıllar yılı hüznün renkleriydi

Yıldızlar kadar yakındım sana
Adımı ansaydın duymaz mıydım?
Düşlerim, rüyalarım artık sensiz
“Haykırışlarımı, çığlıklarımı duymuyorsun
Mesajlarımı okumuyorsun
Çağırsan gelirim” diyorsun.

Yolumu gözlüyorsundur şu an benim
Dalıp gitmiştir güvercin yüreğin
Geçmişte kalanlara bugüne uzanan günlere
Pencerene konan serçeyle konuşuyorsundur
Özlemlerinin dayanılmaz çoraklığında
Gözyaşlarınla sulanmış ok kirpiklerin

Neye yarar elim
Bu kalemim neye
Seni yazmadıktan sonra
Niye atar bu damar
Aşk yoksa meşk yoksa
Boşuna çalışıp duran bu kalp

Demokrasi, bağımsız yargı nutukları atıyorlar;
“Özgür ve mutlu bir toplumun üyesisin” diyorlar
Kargalarla birlikte kahkahalarla gülüyorum
Ülkem, içim kan ağlarken gülüyorsam ben
Sizleri, kendimi aldatan sahtekârın biri miyim?
Sahte mutlulukların fotoğrafını çekenlere,

Yalnızlığımın aklı bende, derdi benimle
Koşup duruyor arkamda intikam peşinde
Ayrılıklar ömür boyundan öte değil ki,
Kavuşmaların ağzıma çaldığı parmak bal
Ne yalnızlıklar biter, ne ayrılıklar.

Ulumalı ağlamalar, inatçı istekler
Yapmacıksız şen kahkahalar
Kabahat korkuları
Denizler misali yürek dalgalanmaları
Bez topların peşinde koşmalar
Bisikletim olsa hayalleri

Yorgun Maratoncularız hepimiz, koşar dururuz.
Öğrenmek istediğimiz, adına gerçek bildiğimizin peşinde.
Gerçekler suyun yüzünde yüzmezler ki;
Derinlerde, karanlık derinliklerde gizlenir onlar.
Bakarsın göremezsin, görünmez adam olmuşlar.
Ararsın bulamazsın, saklambaç oyunundasın sanki.

Ağır köhnemiş takalar geçer yorgun gözlerim önünden.
Ardında şımarık çığlıklarla uçar karbeyazı obur martılar.
Acı bir anının izi düşer birden yüreğime, yürek kanar.
Eğilir üzerime siyah gül tomurcuğu, bakıp yüzüme ağlar.
' Sen yoksun ya...' diye başlayan bir şarkı iner suskun dilime,
Ellerinden tutup kaldırırım per perişan ve öylesine sefil geceyi,