Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Sülün gibi incecik,
pembe bulutlarda yüzen aşk gemisi
son yolcularını bekliyor kalkacak
su gibi berrak bir güzeli
onu çılgınca seveni
beni / seni...

okyanuslar, dağlar da girmiş olsa aramıza
duyacaksın gönderilmeden yırtılan
bu mektubun inciten buruk sesini
perdeyi aralayıp bakmak geçecek
hüzün çiçeği gözlerinden

Senin için zor biriyim galiba
Belki sen bana fazla birisin
Gördüklerim içindeki gerçek başka
Mavi boncuklarla dolmuş ceplerin
Sen sahte mutluluklar dağıtan birisin
Her gelişinde yanında hep birileri var

Bıkmadım usanmadım yürümekten
Yorulmadım yolları arşınlamaktan
Tabanlarımı eskitmekten
Dudaklarımda yarım kaldı
Söylemek istediğim türküler
Geceler ıssızdı

düşlerim ihanet etti
aklım firarda
boyun büktüler umutlarım
avuçlarına bırakmıştım kalbimi
o, artık senin demiştim
sana emanet...

Yurdumun Eşiği Çeşme

Benim sokaklarımda turunç ağaçları
Caddelerim de tatlı Çeşme limonları
Bulvarlarım portakal, mandalina kokulu
Kırlarım kekik, adaçayı, turp otu, radika, arapsaçı

Her duyan öyle dedi ardından;
“erken göç etti
zamansızdı gidişi”
raflar dolusu kitapları
kitaplar dolusu şiirleri
yetim kaldılar şimdi

Ölüye kefen biçer gibi,
Aşkımıza ömür biçmişler.
Adalet dağıttıklarını sanarak,
Üstüne kalemlerini kırmışlar,
Şerefsizler! ..

Meğer ne acıymış bir vefasızın göğsüne yaslanmak
Çekilen her perde, açılan kapıların ardında hep o!
Hangi yastığa başımı koysam onun kokusu
Lanetli sevdayla kirlenmiş ellerimi arıtmak için
Şiirlerim “Sevgi Yolu” sergilerinde kitapçı raflarında
Dilim damağım kurumuş susamışlığım dudaklarına

Yağmur bulutu olup yağdı üzerime burçlar, gözlerin,
Sonsuz boşluğunda göğün iki elmas tanesiydi parlayan.
Roma-Yunan heykellerinden daha çekiciydi sırtın, omuzların.
Yastığına dağılan saçların ne kadar yumuşak ve parlak.
Nefes alışların çağrıydı, nefesin mis gibi ve sıcak.
Uyanışında güzellik uykusundan söyleyeceğim sana;