Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Koca koca, gözü kara asi bulutlar,
Göğümüzün tarlalarını karartmaya geliyorlar,
Bir idik, beş on yüz bin olup yetiştik,
Erdik dikildik hışımla karşılarına,
Büyük Ayı ile topladık binlerce yıldız

Asuman ‘a…

Göklerin Kızı
Asuman ‘a…

Ayda yıldızlarda nağmeler içtim Ney’den,

Gölgeler Düşerken Sulara
Usul, usul açarken perdelerini gece,
Güneşi gördüm denizin ufkunda
Kızıl pelerinini giymişti.
Ortalıkta kimsecikler yoktu,

Dün gece boğazıma kadar efkara battım
Ne yapsın yani zavallı sığamadı içine
Bir hercaiye nasıl gönül verdiğimi andım
O kadar bendeydin benimleydin ki gece
Nefesin yüzümde fırtına koptu kopacak

Uykusuz geçmiş gecelerden
Yorgun bir nehir gibi akıyorum sabahlara
Uyumakla gönül yaraları şifa bulmuyor ki,
Çin seddi gibi sıralı dertler duruyor yerinde,
Kırılmış bekliyorum bitmişliğin kıyısında,

Sevdanın kokusu sevgiliyi,
Aşkın kokusu dünyayı sarar,
Çıkmaz sokaklar yalnızlıkları, terk edilişleri,
Labirentler çıkışı bulamayan aşıkları anlatır.
Gölgeler yorgundur izlere bakarak yürümekten,

Menekşeli tatlı bakışlar,
Güzeller güzeli o gözlerin,
Yolunu gözleyen, özleyen,
Seven sevilmeyi bekleyen,

Gözümle okşar seyrederim batan güneşi,
İnleyen nağmelerle süzülse de hüzün,
Aynalara düşer yıldız, yıldız binlerce,
Gece ve altın tozlu sabahların binlercesi,

Güller Arasında

Gül diktim viran bahçeme,
Tomurcuklar goncaya,
Gül goncasından güzel,
Dil döktüm,

Ateşe attım yüreğimi günahı kabulüm.
Gecenin bi yarısında düşlerini çaldım.

Çözülür ipek bir yumaktan,
Dökülür omuzlarına başak rengi saçlar,