Dinmez Er Şiirleri - Şair Dinmez Er

Sevdanın kızıl alevlerinde yanıyor bu can,
Nasıl bir sevda bu böyle artık korkmuyorum.
Kullanılmayalı paslanmış kapım çaldı,
Sen geldin sandım koşup açtım, yoktun,

Gözlerimi dinlendiren mavi bir sabah da,
Karadağ tepesinden seyrettim Çeşmeyi
Bahçelerde limon denizi,
Al yanaklı Çeşme kızları.

Çeşme Cumhuriyetinde

Çeliğin ışıldağı ikiye bölüyor geceyi
Kandan damlalar, al rengi derecikler
Sarıyor her bir yanımı
Korkuyorum gece gibi ikiye bölünmekten

Beyaz gelinliğini giymiş Ezineli peynir,
Hatay’ın geceye özel favası humusu
Akşam davetime bordo kıyafetiyle,
Sakinin eline endam etti bordo şarap,

Haydi, haydi gidelim,
Harikalar diyarı Çeşmeye,
Anlatsın kendini sana,
Şairin sihirli diliyle,

Beni sen anlat diyor Çeşme
Öyle kolay mı seni anlatmak
Anlatmakla, yazmakla biter mi?
Kitaplara sığmamış, taşmış
Ünü dünyayı sarmış Çeşme…

Gece rahat uyudu uykusunu
Ben uyandıracağım sabaha
Kördüğüm olmuş sorunlarımı,
Kaynağında hep kendimde aradım.
Bazen yokluğuna katlandım,

Fakirlik, açlık, dertler, kederler,
Bildiğin bilmediğin daha neler neler,
Ufuk çizgisine uzayan acıdan izler,
Giyindik, sımsıkı sarındık sarmalandık,
Titriyorduk zemheri zürafaları gibi,

Çok uzaklardan geldim,
Çöl sıcağı bir kentten,
Senin sıcaklığının hüküm sürdüğü,
Kentte susadım bir yudum su,
İçmek istedim elinden,

Sevmeyen var mı onu?
Ben onsuz yapamam,
Müptelasıyım,
Reddedemem asla,