Destan Özden Şiirleri - Şair Destan Özden

Bazı şeyler;
Bir insanın mutlak acısını,
Bir gün yaşayacağı, bir şeyin
Allah acısını vermesin demek gibi
Avutucu ve acı..

Bir bavul dolusu cümle var sana yazdığım şiir defterimde..
Seni ezbere biliyorum
Okunuşu zor bir şiirsin
Hiç ortası olmadı bu aşkın..!
Sırtı yırtık ve yamalı düşlerdeyim...
Bendeki adın artık eski sevgilim olarak kalacak...

Bütün kimlikleri ret ediyorum
Ben insanım
Nerede bir acı varsa ben oralıyım.

Günlerden bir cumartesi akşamı
İçmedim lakin kafam iyi
Ara sokak bodrum katı
Bir kahvede çay içiyorum
Az önce oturduğum yere
Camdan baktım, eli alnında

Ömrümün en güzel sakarlığı
Gözlerine takılıp düşmemdi
Nerden bilebilirdim
Dizlerimin yerine
Kalbimin acıyacağını....

Bir coğrafya gördüm
Tepeden tırnakları çekilmiş
Kimsesiz kimliksiz
Yaralı ağıtlar
Gözlerini göğe dikmiş
Sinesinde; göğü yırtan, kadınlar

Bir başka sabahlar getir bana.
İçinde biraz mavi,
Biraz sen,
Biraz istanbul,
Unutma, en çokta cumartesi..

İçimde boş bir bavul var
Bir kaç siyah beyaz resim
Birazda gönderilmemiş mektuplar
Üst baş almadan
Seni kuşanıp gidesim var..

Hayata kılıç çekersin.
Bir çift göze,
Bir gülüşe,
Yenik düşersin..

Bir gün;
Sana ezberlediğim türkü
Dilimde susacak
O gün;
Sana yazdığım şiiri yarım bırakıp
Gideceğim..