Gecenin mavisi diyorsak
Mavi sevdiğimizdendir
Kimse kendini gece sanmasın
Bırak ay gitsin sen kal diyorsak
Yıldızları sevdiğimizdendir
Kimse kendini şiir sanmasın
Bir şiirin
Bir türkünün içinde alnımın yazgısıydın
Bir dengbêjin sesindeydin, içimde ağıt, ağıt
Sen bunu anlamazdın
Sana koşarken her seferinde düştüm
Dizlerim kanadı, derin yaralar açtın
Bir şiirin
Bir türkünün içinde alnımın yazgısıydın
Bir dengbêjin sesindeydin, içimde ağıt, ağıt
Sen bunu anlamazdın
Sana koşarken her seferinde düştüm
Dizlerim kanadı, derin yaralar açtın
Gözlerine bakıyorum
Şiir görüyorum
Gülüşüne bakıyorum
Eski bir türküye dalıp gidiyorum
Yüzün mavi gökyüzü, mimiklerin roman
Endamın dört mevsim çiçek açmaya durur
Sevişmekten öte birşey bu
Dudak kenarını öpmek
Günah sayılıyor
Birde alelâde ayaküstü sevişen
Ayrılıklar var
İnsani yanlarım ürperiyor.
Yaşadığın şehre yolumun düştüğünü düşün
Senin şehrine geldiğimi
Sana yürüdüğüm her adımda
Yüzüme çiseleyen yağmur damlalarını öptüğümü
Senin sokağına yürüdüğüm anda
Düşüp öldüğümü düşün
Hasretle geldim
Senin sokağındayım
Çık gel kapıya
Bir selam, biraz da hal hatır soralım
Malumun, mevsim kış
Memleketi konuşalım........
Senin hayatın ne ki
Dalkavuk sevgiler
Kaliteli sefiller
Senin yüzün ne ki
İki yüzlü öpüşmeler
Yalnız yürüdüğüm sokaklarda rastladım...
Hayranla dinlediğim
Bir türkü gibi
Dilimden, ve yüreğimden,
Hiç düşürmedim ki, yüzünü.
Aslı ömür olan
Aslı şiir olan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!