Deniz Ercivan Şiirleri - Şair Deniz Ercivan

ayak sancın…

Len oğlum duyuyon mu beni ?
aylardan mart

kapıda kırlangıç yuvası, çatıda kedi
eşikte ters bak pabuçlarım
len biri çik cik,

Şöyle başını biraz ey sevgilim!
Benim saflığım senin saflığına
Bir yumruk atsın!

Dağılsın yüzünün kerrat cetveli...

Bir daha bu gökte yıldız olmayacak
Sapanın ucundan kırgın bir kuş
bulamayacak da ellerini

Telek ile yazılmayacak tüm şiirlere
Kavanozda yalnızlığını çoğaltan

Göz kapaklarımdan düştü mavi
artık sarıdan sayılsın ömrüm...

sende kalsın
tüm işaret parmakların ucunda sızlamanın
üryan göstergesi

her şeyin uzağında durduğum  zamanlarım çoktur
çoktur perdesi hiç açılmamış sabahlarım da
ağzıma yalnızlığın elinden su içirmişliğim
uzun bekleyişler ülkesine benzer
o yüzden yatağımın başucu

Bir reklam arası olsun bu!
Lütfen biraz ara verelim...

umut, katığı az somun ve
ki bilinir az uğrar sofrasına sosyal inkişafın

bu bendeki derin bir serzeniş Tanrım
belki  derin bir gökten
derinlemesine derin iniltili

Sana bir şeyler vermek isterdim sevgili
Mesela bir şiir apak bir kağıtta
Bir gülümseme de olabilirdi bu
Yüreğine çiçekler yürüsün
İsterdim mesela ovalarca

İnsanın bir pencere kıyısı daha olmalıydı
Daha ufacık dokunuşta
Yağmura durmayan bir gök yüzü
Her odanın, sığanacağı bir köşesi
Bir paravan arkası belki,
Üzerinden soyunmak için kederleri