Özlemek tümüyle buruk bir kelime
Ölmek kadar soğuk ve uzak
Sevmek ise sıcak ve cana yakın
İliklerine kadar ısınmak gibi
Bu dünyanın neyi senin ki kaybetmekten korkacaksın?
Sen zamanını iyilik ve dostluk için kullan
Dün geldin belki yarın yok olacaksın
Bu alemde bir şiirin olacak geride kalan
Özlemeyi baştan göze aldık bir kere
Mecruh bir yürekle çıktık yola
Önümüze ne çıkacak
Peşinen hiç bilmiyoruz
İstediğim yerde değilim
Duygusu insanı kahreder
Bu aleme farklı yerden bakıştır
Nerde olmak istediğiden önce
Bulunduğun yerde kendini dinle
Kontrol edemediğin şeylerden
Doğu ekspresi
Bir soğuk kış akşamında karlar altında
Trenlerin düdükleri acı acı çalıyordu
İstasyonda bir telaştır başladı
Gelenler gidenler el sallayanlar ağlayanlar
Aç gönül pencereni
Gül goncasına yaz yağmurları damlasın
Toprağın yağmura hasreti sonlansın
Bir daha bak bana güneşler açsın
Güller fışkırsın toprağın bağrından
Mor menekşe çatlasın hasetinden
Bu farkındalığın bir sahibi olmalıdır
Boşa maviliklere yazmadık biz sevdamızı
Yaralı gönül kıskanç kalabalıkların
Müstehzi bakışlarından kurtulmalıdır
İnsan Huzur vermeli
Gökyüzü kadar açık ve mavi
Gözeden içilen su kadar berrak
Göklerdeki özgür kuş gibi coşkulu
Yaşarken şeffaf ve temiz olmalı
Yüreklerde de mavi bayrak
Karanlık aydınlıktan kaçar
Yalan ise doğrudan
Güneş gücüyle etrafına ışığı saçar
Ama yinede yıldızlar içinde yalnızdır
Söylenen doğru bir söz ise
Ne ben sana doyabildim
Ne sen bana.
Kavuşamadan gidersem bu ellerden
Bir sözüm olacak sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!