Dağlar Özügüç Şiirleri - Şair Dağlar Özügüç

Bir güzelle tanışıyorsun
Ayakların yerden kesiliyor
Uykudan mutlu uyanıyorsun
Günün güzel başlıyor
Çiçekleri kuşları farkediyorsun
Rüyaların bile renkleniyor

Beklenen hasret gemisi bir türlü gelmedi
Bu şartlarda susmak anlamsız kaldı
Artık sen sustursan da ben yazarım
Kıvılcımlar çaktı gök gürledi bir anda
Büyük bir özlem ateşi yandı bu gün burda
Aç bak içimde daha neler var

İsteklerimle yaşadıklarım hiç örtüşmediler
Ben onları yakınlaştırmak için çok çalıştım
Onlar uzak yakın bir arada bile olamadılar
Başka şeyler istedim ama farklı yaşadım
İsteklerim yaşantımın uzağındaydı
Heveslerim hep kursağımda kaldı

Sen hiç birini ölesiye sevdin mi?
Soğuk kış akşamında sadece onun sıcaklığını düşleyerek
Soğuktan morarana kadar kar altında bekledin mi?
Ya da bir köşe başında belki gelir diye duvara yaslanarak

Aydınlık gündüzlerin başarısı
Gecenin karanlığından geçer
Sınırını aştığın her şey zıddına döner
Ayakları yere değmedi diyerek

Ben aydınlık gece istemem
O zaman muhteşem yıldızları göremem
Gecem karanlık gündüzüm aydınlık olsun isterim
Şafağın sökme anında zifiri karanlıkta

Ne kadar konuşkan olursan ol
Bazen kelimeler yetmez olur
Kendiliğinden susarsın
Hüsranlarına boğulursun

Hicran damlaları

Baştan önüne serdim elimden gelenleri
Hiçbir şeyi ondan esirgemedim
Yük etmedim gönlüme keşkeleri
Beklentilerimi de yüksek tutmadım

Dünya güzelleşene kadar
Sen gitme gel bizde kal
Hayatla kavgası olanların
Kederleri de acıları da birbirine benzer
Beğen beğen istediğini al
Buralarda acılar hayatın bir parçası

İçimdeki soğuk çığlıkları susturamıyorum
Soğuk geceleri sıcacacık yürekler ısıtır
Sevginin yanan ateşi önce damarlarda
Sonra da çırpınan yürekte hissedilir