Bir dahası olur mu bilmem bu hayatın?
Bir daha gelebilseydim eğer bu hayata
Çok daha deneyimli olacağım kesin
Yine bu derde düşer miydim ne dersin?
O günde oldu sonunda
Bir baktım
Çok sevdiğim o kadına ait
Tüm hissiyatım ölmüş
Duygularım ilgisizlikten çürümüş
Gurbette karnın doyar belki
Ama duyguların hep açtır
Yüreğinin bir yanını hasret
Diğer yanını kahrolası özlem alır
Günah namına ne varsa yapıyorlar
Vicdanda yok sanki hiç umursamıyorlar
Bunun adı resmen korkaklık
İçlerinde İyiler belki var amma
Kötüler çok daha kalabalık
Umudu dipsiz kuyularda sakladım
Kimse almasın da sana kalsın istedim
Çünkü insan koruyamadığını kaybeder
İyi olanı arzulamaz insan,
Bazen sırf doğru yapacağız diye
En sevdiklerimizden vaz geçtik
Hayallerimizden bile uzaklaştık
Şu bahtsız ömrümüzün üstünden
Nice imkansız kuşlar uçtü
Yaban ellerin gül bahçelerinden
Vefasızlar içinde yalnızım
Bir dinleyen bile bulamadım
Geldim sana utana sıkıla
Papatyam ile gönül kapındayım
Bir lahza sohbetin peşindeyim
Samimiyetin sesine hasretim
Bu muhitte en güzel biz sevmiştik
Ama mutluluk bize hiç nasip olmadı
Çarpıtma ateşi gerçeğin rakibi olamaz
Biz bu ilişkiyi doğru planlayamadık
Herşeyi uzun uzun anlatamıyorum
Hayat dediğin anlı şanlı bir gün
O da sadece bu an yada bu gün
Gelecek dediğin ya geldi ya gelecek
Gelirse kârdasın
Haramiden zengin
Zamparadan kalemdaş olur
Serserinin meyhorun mecliste itibarı olur
Kavak ağacından kapı, sırçadan saray olur...
Tozlu merekler değişir güzide mekanlar olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!