Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Yanlış mana verilen; binler tabir kavram var!
Avam onda takılır; ters yüz eder manayı!
Münkirlerin elinde; bir silahtır kavramlar!
Onunla dinamitler; koskocaman binayı!

Sırf perdedir sebepler; kudretine saninin,

Selama durur, sana melekler,
Beşersin lakin değilsin zi şer.
Halk oldu nurundan, şu semavat ve yer
Seninle öğrendi, rabbini beşer.

Her şey mahlûktur, haktan maada,

Uyuyanlar uyansın, sevkiyat var dünyadan!
Gafil kullar inansın, vazgeçsinler hülyadan!
Her gün milyon faniyi, terhis eder Azrail,
Ecel gelip çatmadan, geçin pembe rüyadan!

Tul-u emel sığmıyor, şu kısacık hayata!

Gına geldi nefretten, dünya yaka silkiyor!
Tiryak olmaz hiç betten, kin kulubu yakıyor.
”muhabbete muhabbet”,kaynağıdır huzurun,
Mevlayı kerim bizden, hüsn-ü tavır bekliyor.

Muhabbet-i meşrua, makbul hakkın indinde!

Gına geldi kandan, kinden,
Muhabbetle geliyoruz!
İrfan alıp son hak dinden,
Merhametle geliyoruz!

Mevlamızdan destur alıp,

Değerler tersyüz oldu; diyorlar; ”çağ atladık”(!)
Yeryüzü bidat doldu; adına derler moda!
Hüdadan ırak kalıp; günahı çok katladık!
Bizleri ikaz için; afatlar verdi Hüda!

Gaflarımız çoğaldı; oldu dev bir gaf dağı!

Yatma tembel ve atıl!
Araştır her gediği!
Neymiş öğren; hak, batıl!
Bu; Rabbinin dediği.

İsraf etme ömrünü!

Madem şu din nasihat, hayırhahlık bizlere;
Kıstas yapıp koymalı; hayra müştak özlere!

Elbet güzel taşımak; nasihati sözlere;
Elzem önce yaşamak, hiç bölmeden cüzlere!

Kızıp demiş oğluna, bir zamanlar bir âdem;
Olamazsın sen adam, bir başka şey ol madem!

Oğlan müthiş kızarak, düşmüş o gün yollara,
“Ne olayım ben” diye, sormuş türlü kullara.

Gelişler bir sevktir, irade dışı,
Takdiri halık’tan, hikmet hakimden.
İlahi kaderdir, yolcu akışı,
Doğumlar muhyi’den, vefat mümit’ten!

Olmuyor gitmenin, yaşı sınırı