Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Bilmiyorsan sen Hakkı;
Reklam etme na-hakkı!
Cahillerin toplumda;
Konuşmaya yok hakkı!

Önce oku ve belle!

Şu hayatın bir anı, cihan değer vallahi!
Onu veren halık’a, adanmışsa o eğer.
Yoksa etmez beş para, yaşantılar billahi!
Niye versin değer Rab? Vermemişse kul değer!

Hayat değil lakita, yolda düşse de bulsan!

Bil cihad-ı sağirdir, cephelerde savaşmak!
Varsa dıştan saldırı; “savaş! ” diyor sana hak.
Harbin Lillah içinse; mübarektir o savaş.
Başka şeyler uğruna, her cidalin bil nahak!

Allah için savaşıp, ölen asker; şehittir

Cahil cesur olurmuş, sen öylesin bak hala?
Kurtulmazsan bu gaftan; kalacaksın cühela!

Ayan, beyan çok şeyden, ediyorsun tecahül!
Bu kadar da gaf olmaz, uyan artık ey cahil!

Mutlak gelir başa o,Rab etmişse mukadder!
Haktan gelen belaya, olma fazla mükedder!
Sebepler birer perde, kullar ise vesile,
Su-i meyle binaen, fetva vermiş bil kader!

Hayır, ve şer Allah’tan, halk eden o her şeyi,

Çoklar diyor; benim başım sevdalı
Kaal’e alman, kim diyorsa; ”sev dalı”!

Ne anlar ki; sevmelerden ağaç, dal?
Seveceksen, Münim’i sev be edal!

Çok tuhaf âdemler, türemiş arzda,
Ne adap bilirler, ne bir kaide!
Yaşıyor hayvandan, edall bir tarzda,
Park eder daima, namüsait’e!

Ölçüsü kıstası, yalnızca hissi,

Dar diyormuş(!) son hak dine, dar kafalı cüce, yobaz!
Laf atarmış dindarlara, şiir (!) yazan bir hokkabaz!
Bu herzeye kızmaz dindar, gülüp geçer istihzayla,
Zira kervan hiç durmuyor, it ürse de avaz, avaz.

Darlık onun kalbinde ki; Hak deyince kindarlaşır!

Ey şükür’e bigâne!
Nedir sebep figan’a?
Az mı vermiş ki sana?
Etmiyorsun hiç şükür!

Neler vermiş Rab sana!

Şeytan telkinde, nefis baskıda,
Aklım çalışmıyor, sanki dumurda!
En ciddi mesail, çoktan askıda,
Kalp naçar kalmış, gedik var surda!

Cahiller âlemde, âlemse yasta,