Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Bugün hicri yılbaşı,
Demen sakın duymadık!
Yine artırdık yaşı,
Dünkü halde kalmadık!

Biriydi muharremin,

Neyin olur ki Noel?
Kimin gelen yılbaşı?
Nobel verse de o el,
Kaldır ona sen kaşı!

“Evet” deme batı’ya!

On beş asır öncesi, bunalmıştı şu beşer
Etmiş idi istila, koca arz’ı türlü şer
Nursuz kalan zeminin, kararınca afakı;
Rahmet olan Resule; elbette ki, iş düşer!

Âmine ‘den doğumun, oldu ins’e bir bayram

O can sana emanet;
Yazık etme ona sen!
Veren zata iman et;
Kıyma sakın sana sen!

Esir olma nefsine!

Nedir gökten bu yağan, de; haberin var mıdır?
Kar denilen şu nesne, zarar mıdır, kar mıdır?

Yağmasaydı şayet o, akmaz idi ırmaklar
Demek kar’ın yağması, bizler için büyük kar.

Kavramlar karışmış, bilinmez düstur!
Yanlış makamdan, istenir destur!
Sathilik gabilik, dehşetli illet,
Bunlara düşenler, ilimsiz nastır!

Müminden mümine, tevazu gerek!

Herkes bir şey uğruna, Olur deli, divane!
Pek çokları bilmiyor, divanelik dava ne?
Tek mukaddes davama, neyi feda eylesem?
“Akla zarar şey” dersen, o, zarara deva ne?

Çok mu zevkli müfritlik? Ekser yeğler ifratı?

Mefluç eden imanı, şu dört müthiş illettir!
Olmaz ise tedavi, mümin için zillettir!

“Yeistir” birincisi, ümittir ona hasım,
Rahmetten ümit kesen, iblisle olur hısım.

Geçti ömrüm adeta,
Kışta kısa gün gibi!
Hesapta yapıp hata,
Gördüm biri bin gibi!

Su-i akran aldattı!

Varsa hikmet içinde; ben severim her dil’i!
Yüksek çıkan avazlar; zannetmeyin muteber!
Sevilecek kulların; ”hak ve hikmet” der dili!
Dillerin dillerinden; duymak mümkün çok haber!