Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Şayet senin beratın, olmuyorsa son beste?
Yazma artık tek şiir, şairliğe gel pes de!

Olmuyorsa şefiin, döktürdüğün kelamlar?
Sana felah olacak, nice sırlı kelam var!

Her vefat bir uyarı, yolcu insan besbelli!
Niye yok bir hazırlık, olmuş iken yaş elli!
Sokma başı gaflete, hiç boşuna sen dostum;
Ne eğlence ne oyun, etmez ruhu teselli!

Hep diyorsun gül ama
Sebep var mı gülmeye?
Takma diyorsun gama;
Var mı mecal gülmeye?

At diyorsun kahkaha

Bir yolcuyum ben dostlar, gayet uzundur yolum!
İstesem’ de duramam, bağlıdır elim kolum.
Sevk-i mecburi vardır, karşı gelmek Na mümkün,
Hedeflenen mekâna, varınca biter yolum.

Ervah-ı âlem iken, şu ruhuma ilk mekân!

Bugün hicri yılbaşı,
Demen sakın duymadık!
Yine artırdık yaşı,
Dünkü halde kalmadık!

Biriydi muharremin,

Neyin olur ki Noel?
Kimin gelen yılbaşı?
Nobel verse de o el,
Kaldır ona sen kaşı!

“Evet” deme batı’ya!

On beş asır öncesi, bunalmıştı şu beşer
Etmiş idi istila, koca arz’ı türlü şer
Nursuz kalan zeminin, kararınca afakı;
Rahmet olan Resule; elbette ki, iş düşer!

Âmine ‘den doğumun, oldu ins’e bir bayram

O can sana emanet;
Yazık etme ona sen!
Veren zata iman et;
Kıyma sakın sana sen!

Esir olma nefsine!

Nedir gökten bu yağan, de; haberin var mıdır?
Kar denilen şu nesne, zarar mıdır, kar mıdır?

Yağmasaydı şayet o, akmaz idi ırmaklar
Demek kar’ın yağması, bizler için büyük kar.

Kır saçlı yaşlı oldum, ama sanki çocuğum,
Çocuk kalma sen, sen ol, er kemale çocuğum!

Yaşlı olur her beden, böyle hakkın yasası,
Çekilmiyor gafletle, gençken onun tasası.