Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Bir kalem bulan, çıkmış sahneye,
Şairin boynunda, pişirir boza!
Sokuyor burnunu, bin türlü şeye!
Sitenin içinde, yapıyor kaza!

Makulü terk etmiş, satar zırvayı!

Her muhabbet değil kar;
Allah için sev e’ mi?
Neye yarar fani kar?
Olmaz ondan kalp em’i!

Gına geldi fenadan;

Biri diyor; “felsefe” biri vahye sevdalı!
Bu ikinin dostluğu, fazla sürmez biline!
Biri; Paris modalı, biri; Mekke edalı
Üç gün sonra denilir; herkes kendi yoluna!

Kadın menhus hülyalı, erkek öbür dünyalı!

Ehl-i gaflet ve dalal, salvo yapar dünya’ma
Açtıkları gediğe, yaptım yine dün yama.

Ahiret’i unutup, yalı aldı dünyalı!
O, içinde uyurken, yandı, gitti dün yalı.

Sanıyorsun her halde; gayet uzun, sen dem’i(?)
Binler hayret ve esef; eyvah dostum sendemi?

An içine çok emel, koyan Hakka bende mi?
Tek bir nefes bilirim, ben ömür’ü ve dem’i!

Din bir nasihat ama olmamalı nasih toy!
Mürşit ise anlatan, al sözünü kalbe koy!

Müstenitse söylenen, delil ile bürhana,
Düşer onun kabulü, elbet dostum bil sana!

Âlem içre âlem var,
Kimisinde elem var,
Bazılarda selam var,
“Selam” deyin dünyama!

Kimi âlem acılı,

Cevher yok ki ruhunda;
Bulsun onda cenneti.
Hatta yoktur ruh onda!
Daim ondan cinneti.

Hasım her tür yeniye;

Çepeçevre sarıldık, bir fitne-i kebirle!
Ne kaçacak emin yer, ne gidecek diyar var.
Mücahede etsek de; her hepsiyle sabırla!
Ne sığınacak bir kale, ne güvenli miyar var.

İnsi, cinni, şeyatin; etmiş arzı istila!

Son Resulün dilinde Tayyip olan beldesin,
Ceddim fatih mehmed’e en mübarek müjdesin.

Fethin oldu müyesser, atam fatih sultan’a,
Darbe oldu fütuhat, insi cinni şeytana.