Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Ne kıymetim var benim? Şu koskoca cihanda.
Pis sudandır bedenim, misafirim şu handa!
Cirmim küçük, cürmüm çok, boyu aşmış günahım!
Ne yapardım bilmem ki, helak etse bir anda?

Alsam yüzü mevladan, iki yüzü isterim!

Görüntüye aldanan, sanır insi medeni(!)
Kıyafet ve beyandır, bu yanlışın nedeni!
Hal ve tavra odaklan, bakma söze kılığa;
İnsan sanıp saydığın, gör o zaman ne deni!

Cihat ŞAHİN

“Oku! “dedi Cebrail, hırada muhammede!
“halk edenin adıyla”dedi; ”İKRA”Ahmede!

“Oku seni yaratan, o halıkın adıyla”
Şu insanı “alaktan”var edenin yâdıyla!

Direksiz çatı olmaz, hane olmaz çatısız!
Hiç temelsiz direksiz, gördünüzmü çatı siz?
Namaz dinin direği, din direksiz olamaz!
Namaz kılanlar için, olman böyle katı siz!

Namaz yoksa bir dinde, yoktur hayır o dinde!

Şu ölümlü kara mı, canın kadar sevdiğin?
Bu küçücük ada mı, senin vatan dediğin?

Daha önce nerdeydin, niye çıktın oradan?
Ayni gerekçe ile çıkacaksın buradan!

Meşgul etmiş her daim, akl-ı insi üç sual!
Onu tatmin etmemiş, onca cevap ve meal.

Kimsin, nesin, necisin, nerden geldin buraya?
Kimdir seni gönderen, âlem denen saraya?

Tütün denir adına,
Hasım erkek kadına!
Sakın bakma tadına!
Dinle hazık hekimi!
İçme sakın zıkkımı!

Eksik olmaz hiç baştan,
Şu milletin belası!
Atsa birini baştan,
Gelir daha alası(!)

Seller gibi akıyor,

Hani gözün açıktı, ey enayi bu ne gaf?
Şu düştüğün duruma, düşmez asla gerçek saf!
Ahmaklığı bırak ta, tövbe ile dön Hakka;
Na-haklarda musırra; ne rahmet var ne de af!

Ne söylersen yüzüne; gıyabında onu de!
Hoş lisanla anlatıp; “işte böyle konu” de!
Arkasından nahoş söz; onun etin yemektir!
Yeme dostun leşini, helalinden taam ye!

Hüsn-ü zannı tercih et, su-i zanna yanaşma!