Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Dedim meyve veren bir bağım olsun
Diktiğim fidanlar neden dal vermez
Benimde bir yuvam durağım olsun
Güvendiğim dağın karı yol vermez

Başımı her taşa duvara vurdum

misafir oldum bir kaç gün
şirin ülkemin şip şirin bir iline
açtı kapısını ardına kadar
buyur etti

zeytini,inciri,cevizi,

Dur diyecek yok mu can düşmanına,
Süslemiş nifakı geriyor kancık.
Sisi'yi Selman'ı almış yanına
Demokrasiden dem vuruyor kancık.

Kimse sevabına vermez felah'ı

Mecnundan beterim olmuşum deli
Çağlayıp duruyor didemin seli
Şakıyıp yaralı bir bülbül misali
Söyleyip duruyor sözlerim seni

Kırılmış kanadım kalkmıyor kolum

Naz Deyir

Öz özüne gene esif coşanda,
Gördüğü her yerde surat asanda,
Men ölerem o yar mennen küsende,
Dondquldanıf dodağ altdan söz deyir.

Canımdan bir parçasın,benliğim sardı seni,
Geçmişim, geleceğim, arayıp durdu seni,
Şiirler seni dedi, şarkılar sordu seni,
Ne tatlı bakıyorsun, güzel gözlü nazendem

Çöl misali ömrüme,hayat vermeye geldin,

Naz eyleme güzel gözlüm,
Yerim seni, yerim seni,
Ay yanaklım, şirin sözlüm,
Yerim seni, yerim seni.

Dudaklar kiraz döküyor,

Nazlanıp Durur

Kimi yaralar çok derinde olur,
İçerden içerden sızlanıp durur,
Ne ilaç ne tabip teselli bulur,
Bir yangın yeridir közlenip durur.

Paçavra Zihniyet

Altın kafes içinde kuş tüyünden yatakta,
Esir olmuş duygular debdebeli konakta,
Yağmurdan damlacıklar, oluk açmış yanakta,
Töre satmış bedeni, ruh ,berzahta atıyor,

Yine efkarlıyım başımda duman.
Bir teselli ver bu Pazar sabahı
Çaresiz kalmışım halım perişan
Gel halimi gör bu Pazar sabahı.

Mert oğlu mert namert eline düşmüş