Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Kem talihe kara kilit vuruldu
Kim görmüşse vay biçare dediler
Kuruldu mahkeme karar verildi
Sen düştün bir zulüm kara dediler.

İnsanlık bu ise ben orda yok um

Kör kara talihin ahbabı oldum
Bilmiyorum en son ne zaman güldüm
Bilmem bu dünyaya ben neye geldim
Dağıl kara bulut dağıl başımdan

Sel olup çağla dın kestin yolumu

Ya istiklal yada ölürüz dedik,
Her karış toprağa ne canlar verdik,
Biz bu bedeli çok ağır ödedik,
Edirne den karsa dağlar bizimdir.

Ermeni itini almış yanına

El ettin göz ettin kanıma girdin,
Amansız bir yola düşürdün beni,
Aşk okunu kötü yerimden vurdun,
Zalim avcı tele düşürdün beni.

Ceylan gözlüm aklın fikrin karışık,

Karanlık dünyama bir ışık yaktı
Gönül iklimine daldı,bir kadın
Ceylan edasıyla karşıma çıktı
Cevher kovanında,baldı bir kadın

Ürkek güvercinim,dalıma kondu

Basiretsiz insan gıybete başlar
Sorgusuz sualsiz insanı suçlar
Yüze dost görünür arkadan taşlar
Sen bu mendeburun haline bak, bak

Kalbinde haset var yüzünde sürur

sende onlar gibi yüzmü çevirdin,
yaralı gönlüme birde sen vurdun,
gidecektin neden umutlar verdin,
seni başka biliyordum kara kız.

kötü haberini gelp verdiler,

sağcısı solcusu kol kola gezen,
rahatça konuşan her şeyi yazan,
bütün sorununu devleti çözen,
bir ülke istemek bize çokmudur,
bunları yapacak adam yokmudur.

Şiirlerimde boş yere,
arama kendini.
Seni suskunluklarımın,
en acımasız yerine gömdüm.

Bir zamanlar adınla,

Hüsnükabul değer verdiniz amma,
Bir nebze yaramı sardınız amma,
Kuş tüyünden yatak serdiniz amma,
Gönülde yatıya kalmak bir başka.

Kelli felli beyler toplanıp geldi,