Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

bakışlar isyankar yüzler asıktır,
bir tebessüm bile sanki yasaktır,
bu nasıl dümendir bu ne hesaptır,
topladım çıkardım çarptım olmuyor.

her gün yeni bir senaryo yazarsın,

efkarlı başımda dert gam dolaşır,
feryadım figanım arşa ulaşır
gözümün pınarı sele karışır
talan oldu geçen ömrüme yazık.

atılmaz başımdan nasıl atayım,

Yetmez mi bu kadar cefa bir cana
Zillet ateşine yakma bir daha.
Şaşırıp bir daha gelsem cihana
Sen, sen ol karşıma çıkma bir daha

Koca bir vebali sırtına aldın

Virane gönlümün çiçeği solmuş.
Bir hoyrat el onu dalından yolmuş.
Gördüğüm kabuslar uykumu bölmüş.
Bugünüm ömrümün en zor günüdür.

Yürekten gelmezse göz nasıl güler.

Ömrün Öyküsü

Gönül bitmez diyor sevda türküsü,
Dinlesem mi bilmem dinlemesem mi.
Son sayfaya gelmiş ömrün öyküsü,
Okusam mı bilmem okumasam mı.

Ömür Bahçıvanı

Beni dehşete salan,bana çok kızıyorum,
Üşüyen ellerimle, gözlerimi sildikçe.
Kendim saçmalayarak, kendimi üzüyorum,
Dost sandığım yağılar, üzerime güldükçe.

Gözlerim dolu, dolu ona mendil salladım
Arkasından bakarak saatlerce ağladım
Bir vefalı yüreğe ben bir ömür bağladım
Uçup gitti elimden artık döner mi bilmem

Anlından bir kez öpüp öylece yola saldım

Bir ekersen onbeş verir tarlası,
Soğuktur suları serin havası,
Bazen rüyamdadır bazen hayalde,
Buram buram kekik kokan yaylası.

O topraklar nice canlar besliyor,

Muhabbet bağında fırtına kopmuş
Hani gül gülistan bağban nerede.
Sevginin yerini kin nefret almış.
Hasımlar nerede düşman nerede.

Bir haset selinde boğdun bedeni.

Bu nasıl ateştir salmışsın cana
Sürdün fırkatına yar yana yana
Gülüm doya doya sarılsam sana
Vuslata bir imkan versen olmaz mı

Bu dünyanın nimetinden geçmişim