Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Hasret pusu kurmuş yol kenarına,
Sana gelen yolu kesip duruyor.
Duman çökmüş gurbet akşamlarına,
Hayallere limon sıkıp duruyor.

Seni düşündükçe artar isyanım,

kovalar kolunda gider çeşmeye,
kiprikler ok ciğerimi deşmeye,
bir insan yarından ayrı düşmeye,
sılada bekleyen yarım var diye.

çeşmede gelinler suyu doldurur,

Senden ayrılalı yüzüm gülmüyor
Yanarım,yanarım çilem dolmuyor
Hangi tabip gelse çare bulmuyor
Derdime bir çare bul ay sevgilim.

Sol yanım boş kalmış,yatamıyorum.

Nazın kaprise dönüştü
Sevdaya sitem karıştı
Hani herkes ne demişti
Sevme kalpsiz den yar olmaz

Sözlerin kurşundan beter

Kader kötü vurdu beni,
Rüzgarda savurdu beni,
Attı kara kazanına,
Bir güzel gavurdu beni.

El at dedim amcam dayım,

O hülyalı gözler,ürkek bakışla
Bir ceylan halimi,sormaya gelmiş
Cennet-i aladan,Kevser akışla
Boşalan gönlüme,dolmaya gelmiş

Talih kuşum gelip,dalıma kondu

Yol üstünde kara çalı
Dargındır iki sevdalı
Olmuşum mecnundan deli
Birde sen üstüme gelme

Hey beni başından atan

Xayalım da seni ulduzların
Arasına qoymuşdum.
O qadar qeşeng parıldıyırdı kı
Ulduzlar seni qısqanırdı.
Bir birine bu yeni gezegendi
Adı goja kişinin bahar dalıdı

hangi amaç ile geldin dünyaya,
bir ömür tükettin gitti hebaya,
treni kaçırdın kalmışsın yaya,
henüz bir karara varmadınmı sen.

kimi türlü türlü yemiş geğirir,

derdimi söylesem dereler dolar,
ağaçlar guruyar çiçehler solar,
çeke çeke dert küpüne dönmüşem,
dost belemi arar belemi sorar.

bir namert sinemi dağladı menim,