Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

sahip çık gözlerine
girmesin kanıma anlamlı bakışlarıyla,
kiprikleri birer ok gibi saplamasınlar
göğsümün sol yanına.
hapsine atmasınlar gönlümün kabarcıklarını.

alları çıkarıp kara bağlarsan,
feryat figan yürekleri dağlarsan,
öldüğümde benim için ağlarsan,
gözü açık giden yar diye ağla.

kendini yitirip fazla dağıtma,

Hastane odası sıra sıralı.
Kimi kan kusuyor kimi yaralı.
İçlerinden biri bahtı karalı.
Yatar yogan döşek özünde değil.

Bilmiyor ki nasıl bir derde düşmüş.

bu ağrı dağının karı erirken,
gün ışığı göyçemene vururken,
bunca beni insan oğlu dururken,
nasıl bir soysuza çattım yanarım.

teselli etmeyin beni avutmaz,

Ata yurdum kafirlere el olmuş,
Git gör rus Batum’u ne hale koymuş.
Çakallara aslan ini yol olmuş,
Git gör rus Batum’u ne hale koymuş.

Atınca mangalda külü savuran,

Ne uzun olurmuş sevda yokuşu,
Oğlanı mest eder kızın bakışı,
Mendile işlemiş yürek nakışı,
Koynunda saklamış teni kokuyor.

Girdi hayatıma bir anlam kattı,

.Ağır geliyor

İnsana gurbet değil,
dost sandıklarının
arasında,sılasında
gurbeti yaşamak

Bu dünyaya neye geldin ne dersin
Ne güvenip ne itibar edersin
Ağlayarak geldin ağlar gidersin
Kundak bezin kefen olur sararlar

Bir söz duysa binin koyar üstüne

nerden çıktın bilemedim karşıma,
işler aştın bu akılsız başıma,
uzak dur hayalden girme düşüme,
elini yakamdan çek artık yeter.

bu dünyada rahat huzur koymadın,

o güzel gözlerin gene gülecek,
hüzünlü gönüller huzur dolacak,
kış bitiyor gene bahar gelecek,
ben iyiğim bende kalmasın aklın.

hayalin yoluma ışık saçoyor,