Cengiz Numanoğlu Şiirleri - Şair Cengiz ...

Allah’ın sevdiği kul, zulme karşı durandır;
Zulüm denen zehirin, panzehiri Kur’ân’dır.

Siyonistler vurdukça, dönüyorsun şaşkına;
Ey uyuyan müslüman ! Uyan Allah aşkına!

Toplumlar âbâd olur, âlimleri âlimse,
Toplumlar berbâd olur, âlimleri zâlimse.

Yeter ki bir insanı, Allah için sevindir;
Ummadığın o cennet, umulur ki senindir.

Sor bakalım kendine; gerçekten ayık mısın?
Yoksa açık denizde, küreksiz kayık mısın?
Şeytanın süslediği, serapları geçtin mi?
Kur’ân denen pınardan, can suyunu içtin mi?

Uyan artık ey insan ! Yetmez mi bunca zillet ?
Kaderinde yazmıyor.. Bu kokuşma, bu illet.
Önyargılı infazlar, boğuyor vicdânını,
Bu "çağdaş" cehâletten, kurtar şu irfânını.

Mühürlenen bir kalbi, kullar asla açamaz.

EY İNSANLIK NERDESİN ? Neden çıkmıyor sesin?
Yok mu, bunca zâlime, “Dur!” diyecek nefesin?
Şu küresel feryatlar, sana daha ne desin ?
Gör ki; dünya çıldırdı, vahşet kana doymuyor;
Kur’ân’ın çığlığını, ehl-i cinnet duymuyor.

Ey mahşer yolcusu ! Nedir bu hâlin?
Kalmamış, ilâhî aşka mecâlin.
Fıtrata isyandır, bil ki vebâlin;
Hiç değilse öğren, günde bir âyet;
Ver şu cehâlete, artık nihâyet.

ŞEYTAN DER Kİ; "Ey insan ! Allah seni affeder
Cehennem korkusunu, etme kendine keder.
Vur patlasın davullar, çal oynasın göbekler;
O tertemiz kalbine, şahid olsun melekler.

Bak.. Yarışı kazandın, geçtin beni kibirde;

Kendine gel ey insan! Şakası yok bu işin,
Bil ki; sonu hüsrandır, bu secdesiz gidişin.
Nimetlerden azdıkça, dönüyorsun şaşkına;
Allah’a bir teşekkür, YOK MU ALLAH AŞKINA?

Dünyaları alsan da, aç gözlerin doymuyor,