Cengiz Numanoğlu Şiirleri - Şair Cengiz ...

İnsan güzelliği, ne göz, ne kaşta;
Gönül gözlerinden döktüğü yaşta.

İrfânın göstergesi, ne sûret ne sîrettir;
İnsanı insan yapan, ille de basîrettir.

Ölümden sonra yoktur ömürlerin kazâsı ;
Ellerin boş gidersin yoksa Allah rızâsı.

İnsanlar zâlimleşti, Hakk yolundan sapalı;
Kuran apaçık amma, insanoğlu kapalı.

Ümitsiz olma sakın, olsa da hâlin beter;
Senden haberdâr olan, Allah’a sığın yeter.

Her derdin devâsı var, Allah’a sığın yeter;
Allah’a sığınanda, ne gam kalır, ne keder.

Allah’ın sevdiği kul, zulme karşı durandır;
Zulüm denen zehirin, panzehiri Kur’ân’dır.

Siyonistler vurdukça, dönüyorsun şaşkına;
Ey uyuyan müslüman ! Uyan Allah aşkına!

Toplumlar âbâd olur, âlimleri âlimse,
Toplumlar berbâd olur, âlimleri zâlimse.

Yeter ki bir insanı, Allah için sevindir;
Ummadığın o cennet, umulur ki senindir.

ŞEYTAN DER Kİ; "Ey insan ! Allah seni affeder
Cehennem korkusunu, etme kendine keder.
Vur patlasın davullar, çal oynasın göbekler;
O tertemiz kalbine, şahid olsun melekler.

Bak.. Yarışı kazandın, geçtin beni kibirde;

Ey mahşer yolcusu ! Nedir bu hâlin?
Kalmamış, ilâhî aşka mecâlin.
Fıtrata isyandır, bil ki vebâlin;
Hiç değilse öğren, günde bir âyet;
Ver şu cehâlete, artık nihâyet.

Kendine gel ey insan! Şakası yok bu işin,
Bil ki; sonu hüsrandır, bu secdesiz gidişin.
Nimetlerden azdıkça, dönüyorsun şaşkına;
Allah’a bir teşekkür, YOK MU ALLAH AŞKINA?

Dünyaları alsan da, aç gözlerin doymuyor,