Cengiz Numanoğlu Şiirleri - Şair Cengiz ...

Varsın, hak kapını kimse çalmasın,
Dost bildiklerinde, vefâ kalmasın,
Varsın, selâmını kimse almasın;
Olmaz bir zerresi, Mîzan'da heder,
Verdiğini, Allah için ver yeter…

Tut ki; som altından, saraylar kursan,
Tarihin tahtında, heybetle dursan,
Çağ değil, çağlara mührünü vursan;
Allah’ın rızâsı yoksa ne fayda!

Her gün, Kârun kadar servete batsan,

Ne şan, şöhret, ne saray, ne saltanat, ne para;
Mutluluk istiyorsan, onu İslâm’da ara....
-

Gerçeği arıyorsan, ayağın yere bassın,
Onu İslâm dışında, vallâhi bulamazsın...

İnsan olmak istersen, gaflet perdeni kaldır,
Beyni çöplük olanın, kokuşması doğaldır..
-

Dünyayı amaç bilmek, şirke varan gaflettir;
Oysa dünya bir araç, amaçsa ahirettir…

Âhir yolcusuyum.. Uzundur yolum,
Sırtımda dikişsiz, bir beyaz tulum,
Azık torbası boş, fakir bir kulum;
Ben nasıl güleyim.. Söyleyin dostlar...

Rabb'ime ezelde verilmiş sözüm;

Bunca mektep bitirmişsin gayretle;
Cehlin bâki kalmış.. Gördüm hayretle.
Değil böyle, alay etmek âyetle;
Ağlardın.. Durmadan hüsrânına sen,
Küfrün bedelini, bir bilebilsen!

Dostlarım,
Sağlığımda dilime
Gelen doğru sözleri;
Ağzımda biraz tutar,
Dokuz boğum gırtlaktan
Tekrar geri yutardım...

Dostlarım!
Sizlere çoktan beri, mektup göndermemiştim,
''Sivrisinek saz gelir, anlayana'' demiştim.
Yıllarca bu ümitle, beklemiştim sürekli;
Anladım ki; sizlere, davul-zurna gerekli...

Ben de bir zamanlar, senin gibiydim,
Gaflet hırkasını, ben de çok giydim;
Kör nefsine tapan, nankör biriydim.
Kırdım.. İçimdeki putları şükür.
Gördüm ki; Kur’ân’sız yaşamak küfür!

Dostlarım,
Bitişikteki komşum,
Yargıçlıktan emekli,
Görmüş geçirmiş biri.
Ona hiç bulaşmamış,
Dünyada rüşvet kiri.