Cengiz Numanoğlu Şiirleri - Şair Cengiz ...

Şeytan, önce insana, Allah’ı unutturur;
Sonra, “çağdaş” çöplükte ne bulursa yutturur.
-

Kim istiyorsa eğer, iki cihanda felâh;
Aramasın dünyada, sabırdan başka silah.

Gerçekten başı dik, alnı ak mıyız?
Adâlet dağıtan, ehl-i hak mıyız?
Gerçekten..Tertemiz, pîr ü pak mıyız?
Kendimizle yüzleşmeye var mıyız?
Yoksa biz; gizli bir sahtekâr mıyız?

Ey müslüman kardeşim! Gör artık uzakları;
Ufukları kuşatmış, siyonist tuzakları.
Suları bulandırıp, yemek için koyunu;
Sahnelerde sürekli, aç kurtların oyunu…

Ey müslüman kardeşim! Aç artık gözlerini;

Bir yanda ilimler, devâdır cana,
Bir yanda cehâlet, susamış kana.
Allah'ın Kelâm'ı der ki insana;
Bilenle bilmeyen.. Bir olur mu hiç..

Cehlin kılıcında, husûmet ve kin,

Ne tıbbî mûcizeler, ne estetik savaşlar;
İnsanda ölümsüzlük, ancak ölümle başlar..
-

Korkulardan korkanı, korkular er geç bulur;
Ancak Allah’tan korkan, korkulardan kurtulur..

Dünyada yepyeni bir insan türü;
Üredi gün be gün, oldu bir sürü.
Künyesinden belli, meşreb kültürü
Göbek adı: çağdaş, adı: madrabaz;
Bir de soyadı var: okumuş yobaz!

Dostlarım,
Dün, oldukça yağmurlu,
Mezarlık çamurluydu,
Özür dilerim...

Hastalığım amansız,

Babam derdi ki yavrum! Küçüğü küçümseme;
Küçücük bir darbeden, kalp kırılır mı deme.
Orman nasıl yanarsa, bir kibriti çakmakla;
Hayırlar da kül olur, bil ki başa kakmakla...

Babam derdi ki yavrum! Kibir şeytana hastır,

Şu dünya denilen, mal mülk harmanı,
Bir kıvılcım ile, kül olur gider.
Gönül ateşinin, külü dumanı,
Yedi kat cennete, yol olur gider.

Kabir kapısında, Hakk müjdesini,
Cennet göklerinde, “Selâm” sesini,
Sonsuz saltanatın tek adresini;
“İstemem! ” diyene, Kur’ân ne versin!

Cübbeye, rütbeye îtibar eden,