Şehir güvercinboynu tüller gibi yine
Çeşit çeşit renk renk tüller
Kırmızısı sarısı, yeşili
Her tebessümüme sarı yanıyor,
Her mutluluk fikrine kırmızı
İtaatkâr güzellikler sergiliyor şehir yine.
Nice renkler ile açan çiçekler gibiydim
Eflatun düşlerimde mor hayallerle,
Umut sarısı bir yalnızlık buldum ya,
Ellerinin beyazlığına sarılıp, öylesine pembe
Rüyalara daldım ya.
Ne gökkuşakları parlayıp söndü,
Sevince mutluluğu arkana
Alırım sanma
Alamıyorsun
Yüzün hiç gülmez ise
Sevdadan yana
Dertlere ilgisiz
Yokluğunu anlatmak zor
Ötme denmez ki çalıkuşuna
Kokma denmez toprağa
Yağmur bilmiyor yokluğunu
Yağar mı yoksa böyle tatlı tatlı.
Sen gelmeden sessizdim,
Sen giderken sedasız.
Bu sükut içinde bak,
Yankılanır mı şimdi adın ?
Bir gülüşlerin kalmış bana
O da somurtacakmış gibi
Bir güz vakti,
Uçup gittin ellerimden.
Karıştın gökyüzüne, bulutlara.
Ne zaman takvimler,
Gösterse ekimi,
Bilin ki yüreğimde,
Ne kadar bakarsan bak,
Görmek mümkün değil,
Kirpiklerinin ucuna da bağlasak.
Çünkü aşk, yüreğiyle,
Bakamayanlara hep uzak.
Senin kirpiklerin dökülünce
Parmaklıklarını kesmiş mahkumlar gibi
Gözyaşlarım firar eder
Senin kirpiklerin dökülünce
Her dalgada kıyıya vuran kumlar gibi
Ruhum intihar eder
Elbet üzülüyorum bir yerlerde
Ama ben de bilmiyorum artık
Nereye akıyor gözyaşlarım
İnişlerim çıkışlarım
Bir akrep bir yelkovan gibi yaşıyorum hayatı
Bazen geç kalıyorum birine yada bir yerlere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!