Toz pembe düşlerle başladı yolculuk
Toz olan bir kalbin sızıları ile son buldu,
Umutlarımız okyanuslar kadardı
Bir başlangıç istiyorduk sadece
İnançlıydık,inancımız güneşi yakardı,
Geriye mahzun bakışlar kaldı.
Gitmek nedir bilir misin,
Bilemezsin sanırım.
Toplayıp hatıraları,ellerini,gözlerini
Gamzelerini alıp da gitmek…
Sen bilemeyebilirsin ama ben bilirim,
Gitmek bitirmektir.
En bilgili kişi kendini bilendir.
En mutlu kişi acılara gülendir.
Aşık yaşasa ne yaşayacak belli.
En aşık kişi çekinmeden ölendir.
En vefasız aşk ihanetle bitendir.
Çekilmez acı aşk, dudaklarımda muamma
Ellerim aşk deyince titrer, ötesini bilmez
Soluduğum havanın bile rengi yok ne beklerim daha
Bir gökkuşağı içimde,,girsen girilmez
Ben bir kere ölünce doyamam gibi geliyor
Bu ne sevinç,nedir bu göğü delen kahkaha
Bitmek bilmiyor hiç,işte bir gülücük daha
Uzaklardan biri mi geldi,öyle temelli
Özlemişler,özlenmiş o gelen besbelli
Sarardı haziran çimenleri
Yazdayız,baharı geçtik
Gülden eser yok...
Saçımdan tırnağıma kadar,
Alevler içerisindeyim,
Yitirilmiş ümitler,,
Ne zor, getirmesi geri.
Hani nerede güvenilen dağlar,
Nerede Aslı’n, nerede Kerem’in?
Yıllar hala ne bekler,
Dolacak mı bir ömrün yeri?
Gelişi nasıl bir hayal ise artık
Gidişine de razı gözlerim.
Hiç gelmeyecek bir sevgilinin
Ansızın çekip gitmesi gibi,
Öpülesi ayrılıklar istiyor ruhum.
Veda ederken ettiği sözleri düşünüp,
Karalar bağlamayacağım.
Aksine bıraktığı kelimelerden,
Mutlu şiirler çıkaracağım ve,
Gökyüzüne okuyacağım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!