Ne seçen benim sevdayı,
Ne de şafak sökmeden,
Yoklara karışan…
Karanlıklarıma inat,
Tüm beyazlığı ile
Gözlerim ne zaman özlese yeşili, binlerce bahar ölür kirpiklerimde.
Beni her terk eden bahara "son" diyorum. Son baharların sonu gelmiyor.
Baharlarda ölüyorum.
Dayan diyorum ruhuma biraz daha dayan.
Sana öyle bir mutluluk bulacağım ki,
Hiç kaybolmayan.
Üzdü mü seni?
Sanıyor musun ki,
Üzenin hep yanına kar kalıyor.
O akıttığı gözyaşları var ya,
Arkasında bıraktığı,
Bir ekmek parçası gibi,
Sana birşey olmasın çocuk,
Ne yaparız senden sonra biz.
Ruhumuzun çiçeği solmasın çocuk,
Ruhsuz kalmasın bedenimiz.
Sana birşey olmasın çocuk,
Bırak unutsun alev sıcaklığı,
Bahar dalında çiçek unutulsun.
Kaşlar unutsun kirpikleri.
Yanaklar unutsun gamzeleri.
Sokalar unutsun caddeleri.
Zaman gitsin geri,
Hayaller kurdum,kırıldılar.
Parçaları üzerinde
Yaşayamam ki.
Ve ben de,
Kırıldım tebessümlerime
Şimdi o kadar uzaksın ki bana,
Yürüsem asırlar sürer, ömrüm yetmez.
Koşsam yıllarca sana bu yollar bitmez.
Düşünsem saatlerce seni düşünmeyi,
Sabahı bulur yüzünü hayal edişim…
Nedendir bilmem,
Hayatımın her anı
Zamanı kısmet
Dudaklarımda ateş
İki kelime ki
Çıkmaya hasret
Bu sabah uykumdan hayalinle uyandım
Seninle yıkadım yüzümü
Ellerinle kahvaltı yaptım
İki senli bir çay içtim
Benden hiç konuşmadık ne güzel!
Çekip gidenlerle gitti benliğim
Bilmiyorum ki bu kalan ben miyim.
Bazen kırdım çoğu zaman kırıldım
Yaprak da oldum öylece süzülen.
Sevilen miyim seven miyim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!