Belki unutmuştur beni …
Bulutlar sağnak sağnak iniyor da yeryüzüne
Birkaç damla unutmuyor mu içinde.
Yıllardır her sabah hazırladığın kahvaltıda
Şekeri unutmuyor musun sen mutfakta.
Günümüzü öylece aydınlatan koca güneş
Bir gün elbet güvenir insan,
Hiç olmaz dediği şey gerçek olur,
Bir gün elbet bağlanır insan.
Sahilde demirlemiş kayıklar gibi.
Sallanıp durur hayat öylece,
Kayığın güvende olduğuna inanırsan,
Derinden arzulayıp da seni
Ansızın öylece bırakan
Eller yalan.
Kanatıp da her yerinden
Yarana serpilen
Güller yalan.
Ne uzaklaşabiliyorum bu uçurumlardan
Ne de alışabiliyorum yükseklere,
Hep gözümde bir hayalet,
Gelipte usulca, sesisizce, bakınarak,
Bırakıyor kendini buradan aşağılara.
Sanki ölecekler mi yeniden?
Avuçlarının içerisinde yazılıdır kaderin,
O kader ki gözde bir hayal kadar derin,
Sık avuçlarını yoksa bitmez kederin,
Avuçlarının içindeki el,kaderindir senin....
Bahçe dediğin yürektir bu hayal deryasında,
Baharın nefesine karışıp gitti kokun,
Yağmur sildi her ayak izini.
Ve bir çığ gibi uzaklaştı hayalin.
Anlayamadım hiç,sen misin
Yoksa mevsimler mi hain.
Seven insan sevdiği sürece saftır!
Sevgi ise boşa söylenen bir laftır!
Huzuru ve mutluluğu getirir saflar.
Senide düşündürecek bu boş laflar.
Avuçlarıma gökyüzünü çizdim dün gece
Ayın hep bir yüzü karanlık,ama gülümsüyordu
Ne kadar da sana benziyormuş semalar meğer
Yıldızlar ürkekti,parlayıp sönüyordu
Avuçlarıma gökyüzünü çizdim dün gece
Bu yağan nedir?
Hüzünler mi düşüyor ömrüme?
Toprak kokuyor düşlerim.
Nasıl da hızlıca yok oluyor ümitlerim.
Şimdi kim tutacak ellerinden yarınlarımın.
Yer çekimine yenik düşüyorum.
Ah o söyleyemediğim sözler,
Gölgem gibi hep karanlık,
Hep peşimde.
Bir fısıltı bile olamadılar,
Sessizliğe mahkum,
Yatalaktılar, hep içimde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!