Uçurumun kenarında umutsuz bir insan
Sayıyor boşa geçen yıllarını bir bir
Umutsuz bir insan ve uçurum, her nereye baksan,
İşte güzel dünyamız bu,kapı açık hadi gir.
Bazıları seçimde,bazıları geçimde,
Tül mü istersin canım,
Kapat gözlerini,
Kirpiklerin tüle dönsün.
Gül mü istersin canım,
Sen bir kerecik gül,
Bedenin güle dönsün.
Pervasızca yağıyor kar,
Üşüyor ellerim, yüreğim üşüyor.
Bir hayal midir yoksa,
Karşımda duran.
Her kar tanesi sensizliğe dönüşüyor…
Doğdum bir sabah,
Eğilip usulca Suküt dediler.
Emekliyordum kedimce,
Bak bu bulut dediler.
Gençtim, hüsranlardaydım,
Biraz daha umut dediler.
Bugün gitme…
Dışarıda yağmur var.
Islanırsın,üşütürsün.
Güneşli bir günde bırak beni…
Bugün gitme…
Ben minik bir salıncağım
Yeşil bir park içinde.
Ne kadar tutunsam da ulu bir çınara
Üzerimdekilerin yüreği kadar
Sallantılıyım gün boyu.
Belki bir defterin sayfalarında olacaksın
Yada buğulu bir cama yazacağım adını
Her bulutu sana benzeteceğim biliyorum
Anahtarımı unutacağım evden çıkarken
Dostlarım düşünceli halime şaşıracak
Hepsi bir neden arayacaklar besbelli…
Her şeyden ayrıldım!
Hangi birinden bahsedeyim.
Sen gittin,
Gözyaşlarım gitti,
Saçlarım gitti.
İşte herkes gitti,
dökülür üç beş damla,
ama hasret bende,
selde değil.
işte ayrılık vakti,
bakışlardaki manada,
Bulutların üstündedir insan,
Aşşağıya inmek ister,
Keskin virajları olsada,
Yoldan inmektir SEVMEK.
AŞK kısa yoldur.
Yani uçurumdur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!