Bakmıyorum sokaklara artık,
Çıkıp da geleceksin diye,
İstemiyorum sensizlikten,
Daha öte bir hediye.
Sevgisiz onca mevsim,
Soğuk sabahlar,
Tek kişilik kaldırımlarda,
Adımlarım yalnızlığa.
Kapı gıcırtısı değil,
Gözlerini yummuş bir gökyüzü,
Sevgisiz onca mevsim,
Soğuk sabahlar,
Tek kişilik kaldırımlarda,
Yalnızlığa doğru adımlarım.
Kapı gıcırtısı değil,
Gözlerini yummuş bir gökyüzü,
Ne banka soydum.
Ne adam vurdum.
Boşluğunda savruldum.
Yokluğunda durdum.
Suçum sensizlik mi benim?
Öyle derin derin bakıyordu ki yar,
Uçurumun kenarında yürümüş,
Gezmişim diyar diyar.
Ruhum iki odalı,
Karanlık bir kuyuya düşmüş,
Etrafı taş duvar.
Gözyaşlarım kuruduğundan beri,
Baktığım her yer sensizlik.
En yeşil ormanlarda,
En sulak ovalarda bile,
Kızgın kumlar görüyorum.
Havada asılı duruyor kuşlar.
Ben de her sabah yalnızlığıma
Kahvaltı hazırlıyorum.
Çok seviyorum yalnızlığımı.
Çayı şekersiz içer masrafsızdır.
Gerekmedikçe konuşmaz,
Hala gerekmedi mesela.
Kahvaltıya başlayacaktım ki,
Kapı çaldı gittim açtım.
"merhaba ben yalnızlık" dedi.
Ben de tam ağızımı açacaktım ki,
Benim ki girdi araya;
"merhaba ben de yalnızlık" dedi.
Ben her sese,
Her kapı gıcırtısına,
Gelmeyen herkese,
Soluk yalnızlığına,
Kahvaltı hazırlayanlardanım.
Dokunmayın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!