Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

"çok fazla eksilmezsin" dedi giderken adam
"azalmaz asla fütursuzca attığın kahkahan"
belki sürekli oturduğum koltuk hisseder yokluğumu
belki günlük gazeteme el değmez
fincanım yetim kalır rafta
terliklerimse eskimez

Güz dönümünde kesişti yollarımız
Senin suçun yoktu
Bir günümüz bahar
Bir günümüz ayaz,buzdu
Beni ayrılıklar tutuyordu
Seni bağlanmalar

sevgisizliğe yelken açalı çok olmuş,
sorsan ben bile farkında değilim.
aşk kokan her gönülden adabıyla uzaklaşan,
yalnızlığa kilitli bir yüreğin can evindeyim.
şefkat dolu her göz eriminden uzağa kaçan,
uzanan hiç bir eli tutma hevesi kalmayan,

Havalar soğudu,kat kat giyin de üşümeyesin.
Bana aldırma, ben ilkbaharda bile titrerim.
Hem gidişin bile öldürmedi ki,
Minik bir grip mikrobuna yenileyim...

Nedir bu yerli yersiz aklıma gelip,

sonra alıp başını gitmeyi öğreniyorsun
emeklemekten dizleri aşınmış bir çocuğun canına tak etmesi
ve ilk adımını atmaya o an karar vermesi gibi
bununla bitmiyor ama
baktığını görmeyi öğrenmen gerekiyor
renklerin cümbüşünü

Yarınların yeni güzelliklere gebe deme bana
Hazır değilim ki ben,bizsiz bir hayata.
Ne yalnızlık karşısında dimdik durmaya,
Ne mutluluk maskesi takıp etrafta dolanmaya....
Seni soranlara yalan söylemeye hazır değilim,
Ben seni üç günlük mü sevdim ki "peki" deyip gideyim.

Ben seni tütünsüz geçen gecelere inat
Sarının ayrılığa yorulduğu
Ayrılığın ölüme eş değer tutulduğu
Kavuşma olasılığımızın dahi olmadığı zamanlarda da sevmiştim.
Hiç ayrılmayacak gibi
Hiç yaralanmayacak gibi

Ben Allah'ın yarattığı aciz bir kulum, büyük mucizeler bekleme benden Beşerim, şaşarım.
Hattat edasıyla aşkı kalbe nakış nakış işlemeyi beceremem.
Elim titrer, bocalarım.
Lakin ELİF gibi dört başı mağrur, dimdik sevmeye yemin edersen,
Züleyha'nın benliğini, Yusuf'un hiçliğini alır
NUN kesilirim can-ı gönülden.

Biz alışırız hasret çekmeye.
Yavrumuzun sesiyle de yetinmeye.
Her vatan evladının asil görevidir deriz,
Alnımız ak, başımız dik gezeriz.
Sofraya her seferinde bir servis fazladan koyup,
Masaya oturacağı günü hasretle bekleriz.

Bir film seyredersin
herkes birbirini seviyordur
ya film tanıdık gelir ya filmde geçen sevgi
anıların acımasızca gözlerinde belirir
en çok özlediğin "hala kalbindeyim ya" diyerek böbürlenir
hatıralarda can verirsin