Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

İnat etme,
henüz bitecek kadar büyümedin içimde!
bak çırılçıplak bırakırlar seni,
savunmasız bir coğrafyanın orta yerinde,
kalakalırsın öyle garip mi garip,
saçlarına dokunan olmaz.

Her ne kadar afilli görünse de özenme aşka...

İçinden binlerce dilek geçirirsin,bir tanesi bile dile gelmez.
İçinden binlerce umutsuzluk geçer de; biri umuda dönüşmez.
Ne onu içinden yolcu edersin,ne o seni bu yolculukta baş tacı eder.
Biletler hep ama hep ayrılığa racon keser.

Ne zaman vursa gamzemin kenarına sesin.
Yeni gülüşler peydahlar utangaç heveslerim.
Yokluğuna sıfır yalnızlıklarım son bulur.
Uzaklıktan yakınlık doğuran medcezir felsefesi hakikat olur.
Sus/lar çökmüş dilime dolanır bir aşk bestesi
Alnımı öptüğün yerde başlar kaderimin çizgisi...

Sorma işte,kanatma yaramı..! ! !
Benim yüreğim dağınıktı.
Onun ki ise haddinden fazla kalabalıktı.
Ne ben yüreğimin içinde, onu koyabilecek düzgün bir yer bulabildim!
Ne de o yüreğinde boş bir yer açabildi bana.
Yan yanayken bile ayrıydık yani!

Ey aşka düşesice!

Bir türlü sevemeyen yüreğine de aşk olsun!
Anladık, herkese çarpmayan müstesna bir kalbin var.
İstidâd sahibi gönüllere meylediyorsun.
Öyleyse ne bakışını iliştir her gördüğüne.

çok fazla zamanım kalmadı belki
iyisi mi sen şimdi sev beni
belki giderim buralardan
ulaşamayacağın
kavuşamayacağımız uzaklara
belli mi olur

Her sabah çiçekli fistanlarımı giyiniyorum inatla güne.
Mor menekşemi suluyorum,
Minnoş'u besliyorum,
Cam kenarına ilişiyor,
Bir gelmezi bekliyorum.
Gün geceye dönüyor,

mevsimidir karın,
kapatmasa da hüzünlerin üzerini,
yağar.
için üşür,
dışın buz tutar,
dilinse susar.

"Bekle elbet gelir" dedikleri yer son durak mı acaba...?
Peki ya kara çarşaflara dolanmış bahaneler
Hiç bir mazeret göstermeden çekip gitmeler
Ya o "işim başımdan aşkın" demeler
Sanırım tüm suçlu aşkın iş ile baş arasında yol aldığı yalnız geceler
Şimdi nereye baksam hüzün

Gözleri İstanbul gibiydi..Ne zaman içine düşsem
Bir kıyısında cennet, bir kıyısında cehennem, bir kıyısında huzur, bir kıyısında bin bir bela..
İstanbul gibiydi gözlerin..İçine bir düşen, çıkar mı bir daha? ........